Szczęsny Wroński, Piszę poemat. Opracował: Marcin Kania. Adiustacja i korekta: Magdalena Świerzowska. Projekt okładki: Marcin Kania. Zdjęcia autora na IV stronie okładki: Małgorzata Jaźwa i Andrzej M. Makuch. Wydawnictwo i Drukarnia TERCJA, Kraków 2017, s. 112.

SZCZĘSNY WROŃSKI jest poetą, prozaikiem, aktorem i reżyserem; twórcą oddanym współczesnej kulturze, literaturze i teatrowi. Urodzony w Żywcu w roku 1951, obecnie mieszka w Krakowie i Kielcach. Jako poeta debiutował 1 maja 1977 r. wierszem ***[„mam skórę wieloryba”], opublikowanym w „Życiu Literackim”, jako prozaik – opowiadaniem Historia, wydrukowanym w 1978 r. w piśmie „Student”.

W roku 1980 ukazała się jego pierwsza publikacja książkowa – zbiór wierszy Nadzieja matka głupich. W kolejnych latach publikował poezję i prozę: Praktyki (powieść), 1984; Przenikanie (wiersze), 1998; Potwornie opisany (proza), 1999; Wolna miłość (powieść; nagroda na I Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Mikołaja Reja z Nagłowić w 1998 r.), 2000; Smak ciemności, smak światła (wiersze), 2006; Poręcze (wiersze i proza), 2006; Nie pozwól milczeć sercu. Wiersze z lat 1977-2007, 2008. Pod koniec 2014 r. do rąk czytelników trafiła jego najnowsza powieść Konsultanci. Powiastka intelektualno-gienitalna czyli rzecz o inwigilacji, manipulacji, totalitaryzacji i innych perwersjach tego i nie tego świata, a w 2015 r. zbiór wierszy Czas rozpocząć.

W latach 80. poeta był związany z Teatrem STU, następnie współtworzył Teatr Dialog. W roku 1996 założył Teatr Promocji Poezji, który funkcjonuje do dziś.

W latach 2005-2009 był prezesem Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Obecnie należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.