Stefan Rusin, Dziennik artysty 1970-2020. Ilustracje: Stefan Rusin. Projekt okładki: A. Jurgielewicz, D. Kruczkowski, S. Rusin. Projekt i opracowanie graficzne i adiustacja: Aleksan-dra Jurgielewicz. Wydawnictwo Setidava, Miejska Biblioteka Publiczna im. Zofii Urbanowskiej w Koninie, Konin 2021, s. 674.

Urodził się w roku 1946 w Golinie koło Konina. Magisterium uzyskał w poznańskiej Akademii Ekonomicznej. Studia rysunku i malarstwa odbył we własnym zakresie. Wydał dwadzieścia jeden tomików wierszy, dwa zbiory szkiców i esejów, sześć książek prozatorskich. Publikował w czasopismach literacko-artystycznych. Swoje prace plastyczne prezentował w galeriach sztuki na czterdziestu dziewięciu wystawach indywidualnych w salonach biur wystaw artystycznych, domów kultury, klubów MPiK i w muzeach, w takich miejscowościach jak: Warszawa, Poznań, Gniezno, Katowice, Piła, Kalisz, Leszno, Bydgoszcz, Kraków, Wrocław oraz w telewizyjnym Tele-Echo. Jego prace znajdują się w prywatnych zbiorach w kraju, także w USA, Kanadzie, Anglii.

Choć autor Dziennika artysty pisał go na bieżąco, sięgał do historii swojej rodziny, zdarzeń z dzieciństwa i wczesnej młodości. O jego wielowątkowym charakterze świadczą zamieszczone fragmenty listów, komentarze do współczesnych zdarzeń, odważne i mądre sentencje, polemiki, intrygujące wypowiedzi osób znanych nie tylko z literatury, które łączą się z narracją pisarza o wartościach, wyborach życiowych, miłości i z jego osobistymi wyznaniami.

Książka jest napisana z czułą wrażliwością na słowo i głęboko porusza. Stefan Rusin jest artystą niepokornym. Po raz kolejny udowodnił, że jego postrzeganie świata jest niezwykle precyzyjne. Jego przenikliwy umysł sprawia, je tematy, z którymi się mierzy, stają się dla niego wielką pasją, a nie kronikarskimi zapiskami osób, miejsc i sytuacji.

Andrzej Dębkowski („Gazeta Kulturalna”)

To twórca oryginalny, chodzący swoimi ścieżkami na niwie literackiej i w malarstwie, dotykający nade wszystko sensu trwania i poszukujący odpowiedzi na istotne pytania o naszym człowieczym „ być”.

Zdzisław Tadeusz Łączkowski („Akant”)