Wojciech Łęcki, Strumienie. Redakcja, projekt okładki i zdjęcie na I stornie okładki: Andrzej Dębkowski. Słowo wstępne: Daniela Ewa Zajączkowska-Hynak. Zdjęcie autora na IV stronie okładki: archiwum własne. Wydawca: Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2025, s. 100. 

Wojciech Łęcki, poeta, satyryk, prozaik, dramaturg, dziennikarz, edytor. Mgr inż. mechanik-automatyk-logistyk. Urodził się w Starachowicach w 1948 roku. Od 1962 roku mieszka w Płocku. Absolwent Uniwersytetu T-P (dawne ATR), Politechniki Warszawskiej, SGH (studia podyplomowe) i Europejskiego Centrum Logistyki w Poznaniu (certyfikat europejski). Projektant, starszy projektant, starszy inspektor nadzoru, inspektor techniczny, dziennikarz, sekretarz redakcji i redaktor naczelny. Autor pierwszych w Polsce programów komputerowych do projektowania układów automatyki (1974-84). Nagradzany za osiągnięcia zawodowe, m.in. I Nagrodą im. Ignacego Łukasiewicza (1978). Przewodniczący Komisji przydzielającej tę nagrodę (1987-97).
Wiersze i recenzje publikował m.in.: w „Poezji”, „Autografie”, „Akcencie”, „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Wieściach”, „Sztuce”, „Poradniku Muzycznym”, polonijnym „Liście Oceanicznym” oraz w czeskim „Psi vino”. Laureat konkursów poetyckich, m.in. XXX MLP w Poznaniu (2007) na książkę roku. Wydał 18 zbiorów poezji i 7 książek satyrycznych. Opowiadania drukował w „Autografie” i „Twórczości”. Przekłady wierszy na angielski, niemiecki, norweski, czeski i litewski. Autor libretta do oratorium (1987) pt. „Konradorium” (muz. Marcin Kamiński), wystawionego w Teatrze Płockim i Katedrze Płockiej w 750-lecie Płocka (1987). Za dramat „Patent na dno” otrzymał równorzędną nagrodę z Jerzym Przeździeckim w ogólnopolskim konkursie dramatycznym (1987) i za monodram „Kaperowany” (1989). Dramat „Kto tu posprząta?” wystawił Teatr Dramatyczny w Płocku (1995). Autorski program kabaretowy pt. „Walenie do Europy” wystawił Dom Technika w Płocku. Założyciel i redaktor naczelny tygodnika „Goniec Obywatelski” (1990) oraz periodyku literackiego „nawias“ (2000-2009). Autor setek recenzji literackich, plastycznych i muzycznych. Felietonista.
Brał udział w strajkach (1968, 1970, 1976, 1980, 1981, 1989). Współzałożyciel „Solidarności” w płockiej Petrochemii. Współredaktor (z Elżbietą Rausz – red. nacz.) pierwszych 16 numerów tygodnika „Wprost” (1980-81), organu NSZZ „Solidarność” w MZRiP (PKN Orlen SA), współorganizator i twórca formuły „Gazety Gostynińskiej” (1991). Należy do SPP, ZAiKS-u i SKE.

W bogatym dorobku poetyckim Wojciecha Łęckiego znajdziemy wiersze wolne i sylabiczne, sylabotoniczne i formy lapidarne, jak aforyzmy i fraszki oraz kompozycje rozbudowane jak poematy. Twórca lubi eksperymentować z różnymi gatunkami, nawiązując równocześnie do tradycji. Owo formalne bogactwo jest dostrzegalne również w tomie „ Strumienie ”. Pojawiają się w nim podobne, często przewijające się w tej twórczości tematy. Dotyczą one problematyki miłosnej, społecznej i metafizycznej. Bohaterowie oraz liryczni narratorzy wierszy monologują, bądź dialogują o sprawach ważnych w każdej epoce i tyczących się ludzkiej kondycji.

(...)

Wojciech Łęcki stawia przed nami odważnie pytania o świat, który tworzymy, o Polskę, którą budujemy. Dramatom zwykłych ludzi przeciwstawia egoizm oraz głupotę elit, nieprzejmujących się wpływem swoich decyzji na życie społeczne. Ma jednak świadomość, że te elity wyłoniły się

spośród nas i że ich wady przynależą do tych cech naszego narodu, które wielokrotnie w historii były przyczyną naszych nieszczęść. Wyłaniający się z tej części tomu portret obecnych czasów i nas samych ma zastanawiać, bulwersować, przebudzić i ostrzec.

Ze wstępu Danieli Ewy Zajączkowska-Hynak