Anatol Diaczyński, O tych zapomnianych powiedzcie choć słowo. Wstęp: Jerzy Pachlowski. Projekt okładki: Piotr Skokowski. Zdjęcie autora: Aleksandra Bis. Opieka redakcyjna: Klaudia Dróżdż. Korekta: Jolanta Kucharska, Paulina Handke. Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2019, s. 340

Anatol Diaczyński urodził się 19 listopada 1951 roku we wsi Zielony Gaj, w północnym Kazachstanie, w rodzinie polskich zesłańców. Pracował w kołchozie, potem przeprowadził się do miasta Kokczetaw. Podejmował się tam różnych prac, a jednocześnie studiował. Jest absolwentem Instytutu Literackiego im. A.M. Gorkiego w Moskwie. Pod koniec lat 80. i na początku 90. był w swoim kokczetawskim obwodzie znanym działaczem polonijnym. Działalnością polonijną oraz literacką autor zajmuję się do tej pory.

Od 1995 roku Anatol Diaczyński mieszka w Polsce, w Stalowej Woli. Opublikował wiele książek, które były drukowane w językach: polskim, rosyjskim i ukraińskim.

Opublikował: „Myśmy do stepów unieśli ojczyznę” (Szczecin 1994), „Legendy stepowe” (Białystok 1997), „To my jesteśmy, Polsko!” (Stalowa Wola 2000), „Po kraju, którego już nie ma” (Stalowa Wola 2002), „Nadchodzi wieczór, więc pożartujemy” (Stalowa Wola 2005), „O tiech, pozabytych, skażitie chot’ słowo” (Sandomierz 2006), „Nadchodzi wieczór – 2” (Stalowa Wola 2008), „Otich, pozabutych, zhadajte chocz słowom” (Lwów 2011), „Tętent koni przez wieki”, (Tuchów 2012).

Utwory autora były drukowane także w wielu wydaniach zbiorowych i almanachach.

Autor jest członkiem Związku Literatów Polskich oraz laureatem nagrody „Złote Pióro” rzeszowskiego oddziału ZLP za 2000 rok.