Rosie Serdiville, John Sadler, Rycerze. Honor i przemoc. Tłumaczenie: Katarzyna Skawran. Redaktor prowadzący: Irmina Wala-Pęgierska. Redakcja: Mirosława Szymańska. Korekta: Jacek Ring. Nadzór graficzny i projekt okładki: Grażyna Jędrzejec. Seria: „Sekrety historii”. Wydawnictwo RM, Warszawa 2017, s. 200.

Ta książka opisuje rozkwit i schyłek epoki średniowiecznych rycerzy, przedsta­wia ich kosztowny ekwipunek i uzbrojenie, a także zabiera czytelnika na turnieje i przybliża etos rycerski.

Rycerzy, czyli wojowników konnych, zaczęto łączyć z pojęciem rycerskości, gdy zostało ono spopularyzowane przez średniowieczną literaturę. Oczekiwano od nich, że będą walczyć odważnie i honorowo oraz pozostaną lojalni wobec swego pana – w razie konieczności – aż do śmierci. W późniejszych czasach rycerskość utożsamiano z udziałem w turniejach i polo­waniach oraz takimi zaletami charakteru jak sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara. W czasach wypraw krzyżowych sformułowano kodeksy rycerskie, a niektóre zakony krzyżowców, mię­dzy innymi templariusze, przeszły do legendy. Wraz z rozwojem sztuki wojennej w XV wieku ten typ wojska stał się zbędny, ale określenie „rycerz” przetrwało jako honorowy tytuł nada­wany za usługi oddane monarsze lub krajowi. Stulecia później postać rycerza stała się też ikoną kultury popularnej.

_____________

Rosie Serdiville – historyk społeczny, bierze udział w rekonstrukcjach historycznych, interesuje się zwłaszcza wpływem działań wojennych na ludność cywilną.

John Sadler – historyk wojskowo­ści, autor licznych książek. Wykłada w Centre for Lifelong Learning na Uniwersytecie Newcastle.