Jerzy Utkin, Proch i pył. Redakcja: Stefan Pastuszewski. Korekta: Romuald Mikołajczak. Wydawca: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2021, s. 32.

Jerzy Utkin – przede wszystkim poeta nurtu liryki obywatelskiej, posługujący się najczęściej mową wiązaną. Autor ponad trzydziestu publikacji książkowych, nie tylko z zakresu literatury pięknej, czego najlepszym przykładem jest album fotograficzny „Noże myśliwskie Polski i Europy” (Bellona, 2016).

Jego ostatnie książki poetyckie, które ukazały się nakładem Instytutu Wydawniczego „Świadectwo” to: „Nikt nie woła” (2014), „Samotność liścia” (2015), „Chleb i kamienie” (2015), „Psalm skopanego psa” (2016), „Krótka pamięć Europy” (2018), „Gdy zaśnie sumienie” (2019) oraz „Po drugiej stronie ciszy” (2020).

Debiutował w pierwszej połowie lat 80. XX w w prasie regionalnej Wielkopolski. Na przestrzeni ostatnich 35 lat jego utwory prezentowane były m. in. na łamach takich ogólnopolskich periodyków literackich jak: „Twórczość”, „Akant”, „Gazeta Kulturalna”, „Temat”, „Autograf”, „Nihil Novi”, „Okolica Poetów” i wielu innych. Jego wiersze tłumaczone były m. in. na język rosyjski, ukraiński, białoruski, grecki, szwedzki, niemiecki i francuski.

Dziennikarz oraz prozaik (powieści: „Czarny Albatros” – 2003, 2014 i „Chwiejnym krokiem przez bagno”– 2011 oraz zbiór opowiadań „Listy z kraju obłąkanych” – 2013), a także autor tekstów piosenek i wierszy dla dzieci, które znalazły się w książkach: „Niewidzialny łyżwiarz” – 2006, „Zaproszenie do ciszy” – 2007 oraz „Za firanką pajęczyn” – 2008. Jedna z jego piosenek pt. „Pierwszy śnieg” znajduje się w programie wychowania muzycznego klas IV-VI szkoły podstawowej.

Należy do Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (Sekcja Literacka) oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy R P.