Gabriela Lilianna Cabaj, Jeszcze nieba nie zamykaj. Redaktor prowadzący i przedsłowie: Leszek Lisiecki. Redakcja i korekta: Joanna Rzodkiewicz-Nowocień, Rafał Nowocień. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Justyna Puchalak. Zdjęcie na okładce i w rozdziale „Ekfrazy”: Leszek Lisiecki. Zdjęcie autorki i jej wnuczki: z archiwów rodzinnych. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 406.

A przecież... Tak naprawdę Gabriela Lilianna – dla mnie na zawsze Gabrysia – nigdy nie odeszła, jest i zawsze będzie wśród nas. Zostawiła w swojej twórczości nie tylko siebie – jej myśli zapisane słowami wywołują echo w duszach, rezonują przezywanymi wzruszeniami, smutkami i radościami. Czytając jej teksty odkrywamy, że przecież w tym wierszu, w tym wersie, w tej metaforze są też i nasze uczucia. Może przeżywane w innym czasie i miejscu, ale przecież tutaj, tuż obok, w zasięgu duszy... Rajkowy, Pelplin, Tczew, a może właśnie Skwierzyna, Kraków, Warszawa? Trójwymiarowe obrazy malowane jej sercem: szelest liści, zapach kwiatów, szum ptasich skrzydeł, głosy ludzi, dialogi, szmery i hałasy codzienności, mała izba z zafirankowanym oknem, a za nim cały świat – to wszystko przeżywaliśmy i nadal będziemy odkrywać. Ona już to zapisała, uchyliła nam skrzypiące furtki, przez które będziemy się przeciskać, zerkając z ciekawością, a zarazem z niepokojem – co też za nimi znajdziemy?

Podczas uroczystości pogrzebowych zapowiedziałem rodzinie Gabrysi, że jej wyjątkowa twórczość nie zostanie zapomniana i trafi do szerokiego grona czytelników. I w tym kontekście wers znanej pieśni „Więc ja chciałbym twoje serce/ocalić od zapomnienia” („Ocalić od zapomnienia” – K.I. Gałczyński) najtrafniej oddaje przesłanie danej wtedy obietnicy.

Opowiedzieć o kimś, kogo nigdy się nie spotkało „na żywo”, to niezmierne trudne wyzwanie. Przecież nie chodzi o przedstawienie chronologii życia, o którym wiem tak niewiele. Fakty z jej biografii zatarły się w czasie i przestrzeni. Nawet ci, którzy dzielili z nią codzienność w wielu wymiarach nie są w stanie powiedzieć, które epizody były ważne, miały znaczenie. Sadzę, że dorobek literacki autorki, który udało się zachować, mówi o niej więcej, niż wielogodzinne relacje i wspomnienia najbliższych. (...)

Fragment Przedsłowia Leszka Lisickiego

Grzegorz Bazylak, Faktura czy paragon. O prozie Zbigniewa Wilczyńskiego (1954-2008) i nie tylko. Koncepcja, redakcja i opracowanie: Grzegorz Bazylak. Wydawca: Studio Czarna Flaga, Łódź 2020, s. 294.

Grzegorz Bazylak (ur. 1953 we Wrocławiu) – prof. dr hab. n. farm. inż. Autor zbiorów wierszy: Gdańska noc (1998), Dancing Polanica (1999), Wszędzie blisko (2013), Jedna tobie, druga mnie – wiersze i komentarze (2014) oraz tomu recenzji teatralnych Akcje, zwroty, odsłony. Sezon jubileuszowy Teatru Nowego w Łodzi 1999/2000. 

Wiersze, recenzje i eseje publikował w czasopismach: „Migotania, EleWator”, „Lamus”, „Gazeta Kulturalna”, „Akant”. Jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym uniwersytetów w Łodzi, Antwerpii, Birmingham, Bydgoszczy i Toruniu. Laureat Nagrody ZŁOTY OTIS 2019.

Zbigniew Wilczyński (1954-2008) – urodzony w Łodzi prozaik i scenarzysta. Autor zbiorów opowiadań: Wierzchołek cienia (2014) i Krótkie półkola (2018) oraz cyklu katastroficzno-sensacyjnych powieści: Sen pod wiatr (1988), Drugi sen pod wiatr (2018), Człowiek nocy (2018), Drugi człowiek nocy. Napad (2018), Klatka (2018), Alfa w mroku – bieda w ciszy (2020) oraz Fala zero (2020).

Danuta Bartoszuk, Czekając na zmartwychwstanie. Projekt okładki: Danuta Bartoszuk. Fotografia na IV stronie okładki: Dariusz Kukuła. Nakład autorski, Pieszyce 2020, s. 68.

Danuta Bartoszuk urodziła się w 1966 roku w Olecku. Ukończyła filologię rosyjską na Uniwersytecie Gdańskim. Pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej, a następnie jako bibliotekarka na swojej macierzystej uczelni. Od wielu lat jest tłumaczką języka rosyjskiego i ukraińskiego. Obecnie pracuje w Warszawie, mieszka w podwarszawskim Piasecznie. Była redaktorką działu poezji w dwóch internetowych gazetach literackich. Jej wiersze pojawiły się drukiem po raz pierwszy w publikacjach Wydawnictwa św. Macieja Apostoła. Można też je znaleźć w kilkunastu antologiach oraz na łamach kilku pism literackich. Debiutem książkowym był tomik pt. „dotykając przemijania” (Wyd. Print-Land, Złotokłos 2017).

Należy do warszawskiej grupy literacko-muzycznej Terra Poetica, Stowarzyszenia Autorów Polskich, Stowarzyszenia Autorów Wyjść z Cienia, Klubu Poszukiwaczy Słowa w Piasecznie oraz kilku grup poetyckich na Facebooku. Niniejszy tomik jest pokłosiem udziału w ogólnopolskim konkursie poetyckim, zorganizowanym w kwietniu – maju 2020 roku w grupie „Pisz i czytaj wiersze” na Facebooku, w którym zajęła I miejsce.

Rocznik satyryczny. Upojeni satyrą. Redakcja i projekt okładki: Magdalena Kapuścińska. Oprawa graficzna okładki: Paweł Olejnik. Wydawca: Wydawnictwo Autorskie Magdalena Kapuścińska, Wieluń 2020, s. 112.

Rocznik Satyryczny – Upojeni Satyrą to publikacja mająca na celu zachęcenie do przyjemnego zgłębiania gatunków literackich zepchniętych na margines, wyeksponowanie walorów satyry, jakim jest między innymi gra słowna oraz zobrazowanie zdeformowanej dookolności poprzez wyszydzenie bądź wyolbrzymienie patologicznych ognisk, które trawią współczesną ludzkość oraz świat. Takimi patologicznymi zjawiskami są z pewnością współczesna pandemia coronawirusa, pijaństwo, seksoholizm, kretynizm, a zwłaszcza polityka. Oto grono ambitnych literatów, którzy wycisnęli ze swojego talentu krztę ironii i prześmiewczym okiem zerkając na tegoroczną rzeczywistość, próbują zarazić nas bakcylem ironii. Po co? Na zdrowie - rzecz jasna! A więc... Upajajcie się satyrą!

Magdalena Kapuścińska POETARIAT

Krzysztof Mroziewicz, Delirium władzy. Kto rządzi ten błądzi. Wydawca: Fundacja Oratio Recta, Biblioteka „Przeglądu”, Warszawa 2019, s. 367.

Czy jesteśmy skazani na rządy psychopatów? Co musi zrobić świat, by wyjść z zaklętego kręgu dyktatur, populizmu i terroru? Krzysztof Mroziewicz pisze o tym w najnowszej książce Delirium władzy.

Świat w XXI wieku – od Azji po Amerykę Łacińską – pełen jest przemocy i fałszu. Dyktatorzy zagrażają demokracji. Gdzie szukać rozwiązań? Autor podejmuje próbę pokazania różnych wymiarów najpoważniejszych wyzwań, jakie stoją także przed Polską. Krzysztof Mroziewicz – znany dziennikarz prasowy i telewizyjny, były dyplomata, wykładowca uniwersytecki. Pracował w „itd.”, Polskiej Agencji Prasowej (m.in. jako korespondent w Indiach) i „Polityce”, prowadził popularny program telewizyjny „7 dni – świat”, laureat trzech Wiktorów. Był ambasadorem RP w Indiach, Nepalu i Sri Lance. Opublikował kilkanaście książek, z których ostatnie to: Indie. Sztuka władzy (2017), Mity indyjskie (2015), Pastwisko świętych byków (2014), Korespondent, czyli jak opisać pełzający koniec świata (2013), 33 Ewy i trzech Adamów (2012), Fidelada (2011), Bezczelność, bezkarność, bezsilność. Terroryzmy nowej generacji (2010), Prawdy ostateczne Ryszarda Kapuścińskiego (2008). Delirium władzy to zbiór szkiców poświęconych sytuacji w różnych częściach świata – w krajach Bliskiego Wschodu, Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej, ale też w Polsce. Autora szczególnie interesuje problem władzy, przemocy, populizmu i dyktatury. Kreśli sugestywne psychologiczne portrety dyktatorów, ale pokazuje też historię teologii wyzwolenia i na tym tle drogę życiową i poglądy papieża Franciszka. Na obraz współczesności w jego ujęciu składają się nie tylko wojny i rokowania międzynarodowe, ale także terroryzm w różnych odmianach, handel narkotykami, gry wywiadów i tajnych służb, internetowe hackerstwo. To książka pełna barwnych i dramatycznych obrazów wydarzeń politycznych ostatnich lat (Arabska Wiosna, wojna w Syrii, Libii, śmierć Ibn Ladina, sytuacja wokół Korei  i w Wenezueli i in.) i oraz sylwetek ludzi, którzy na bieg wydarzeń wywarli wielki – pozytywy lub negatywny – wpływ (m.in. Ibn Ladin, Erdogan, Naser, Kaddafi, Assange, Kim Dzong Un, Bush, Ali Agca, papież Franciszek).

Dariusz Pawlicki, Przypomnienia. 10 esejów & szkiców. Nakład autorski, Wrocław 2019, s. 118.

Teksty składające się na Przypomnienia, ukazały się wcześniej na łamach „Gazety Kulturalnej”, „Pisarzy.pl” i „Twórczości”.

Dariusz Pawlicki – ur. w 1961 roku eseista (cztery zbiory: Chwile Miejsca Nastroje, Zauważenia, Fragmentaria, Przypomnienia.10 esejów & szkiców), poeta (kilka tomików m.in. Haiku, 48 wierszy), autor książki dla dzieci (Bibikin w drodze do Kamienia Życia); teksty publikował/publikuje np. w „Borussii”, „Krytyce Literackiej”, „Pisarzach.pl”, „POEZJI dzisiaj”, „Twórczości”; prowadzi warsztaty literackie, wygłasza prelekcje dotyczące kultury; absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego (Bibliotekoznawstwo i Informacja Naukowa); należy do Związku Literatów Polskich; emocjonalnie i rodzinnie związany z Suwalszczyzną.

(kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.)