Taras Melnyczuk, Książę rosy. Przekład z ukraińskiego: Kazimierz Burnat, Wydawnictwo Misto NW, Wrocław-Iwano-Frankiwsk 2020, s. 160.

Julian Hardy, Jazda na rydwanie. Redakcja: Paweł Pomianek. Okładka: Michał Duława. Foto: SJ Duran, Merydolla, Yasbrand Cosijn, Rafael Trafaniuc. Wydawnictwo Novae Res, Gdynia 2020, s. 892.

ZAPOWIEDŹ WYDAWNICZA

Gdy znajdziesz się na granicy śmierci, już na zawsze będziesz kochał życie.

Rok 1938, Bydgoszcz. Osiemnastoletni Robert Meissner mieszka ze swoją zgorzkniałą matką, pragnąc w końcu rozpocząć samodzielne, dorosłe życie. Dzięki sąsiadce, pani Anieli, która zawsze ma dla niego czas i słowa otuchy, łatwiej jest mu radzić sobie z trudami codzienności. W końcu nadchodzi moment, na który długo czekał: powołanie do wojska otwiera Robertowi drzwi do nowych przygód, doświadczeń i podróży. Wojenna zawierucha rzuca go w różne części Europy, a zadania, jakie postawi przed nim los, będą niezmiernie wymagającym egzaminem jego dojrzałości.

Jazda na rydwanie to epicka, pełna napięcia i emocji powieść, w której wydarzenia historyczne przeplatają się z porywającymi wątkami miłosnymi, a odmalowane z pietyzmem realia życia z czasów II wojny światowej pozwalają przenieść się do świata, którego już nie ma.

Ireneusz Kaczmarczyk, Przejścia. Projekt okładki: Artur Paluszyński. W projekcie okładki i w tomiku wykorzystano ilustracje Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej. Seria: Archetypy Wyobraźni. Wydawca: ENETEIA Wydawnictwo Szkolenia, Warszawa 2020, s. 98.

Znam wielu poetów. I tylko jednego psychoterapeutę. Który też jest poetą. W wierszach Ireneusza Kaczmarczyka toczy się rozmowa, z sobą, z Innym, ze światem. Wszyscy są tu po przejściach, jednostka i zbiorowość. Ta dialogiczność to też rodzaj tytułowego przejścia w innym znaczeniu, w znaczeniu prześwitu, łącznika dającego choćby niewielkie szansę na zachowanie człowieczeństwa w rzeczywistości, która jaka jest (nie) każdy widzi.

Bohdan Zadura

„Nigdy się nie skończy mamo”

„Ostrożnie wybieraj chwile” – zaczy­na swoją archetypową opowieść Autor, a kończy „tak wiele dni (...) jeden sen”.

Kto odważny i zna moc myśli, serca i du­cha wędrującego ponad wiekami, ma szansę przejść drogę znaczoną przez Irka Kaczmarczyka słowami. Może doznać wzruszeń, olśnień i zadziwień. Przy wie­lu słowach warto przystanąć: „tam gdzie nie ma już nikogo”, „tyle już było końców świata”, „życie mnie już objęło”, „póki żyją słowa”, „módl się przed nami”, „nieobecni w sobie”.

Przejście od chaosu do życia trwało mi­liony lat. Przejścia od życia do śmierci są mgnieniami chwili, od dobra do zła są co­dziennością, a od zła do dobra wieczną drogą. Oto najkrótszy maraton o życiu, o przejściach i o tym, gdy „staniesz pomię­dzy”. Poeta jest świadkiem tej drogi.

Zenon Waldemar Dudek

_____________________________

Ireneusz Kaczmarczyk – urodził się w 1960 roku w Ra­domsku. Poeta. Psychoterapeuta, dr nauk humanistycz­nych. Opublikował zbiory wierszy: Przystanki (1986), Prosto w życie (1993), Najbliżej do światła(1995), Dwa światy (1996), Cisza stroiła się sama (1999), Słowa przychodzą później (2004), Instrukcje przemijania (2010). Mieszka w Warszawie.

Bartosz Ćwir, W obronie wypraw krzyżowych. Redakcja, korekta, zdjęcia i przypisy w książce: Paweł Toboła-Pertkiewicz. Koncepcja arty-styczna okładki: Piotr Toboła-Pertkiewicz. Wydawnictwo Prohibita, Warszawa 2019, s. 278.

O średniowiecznych krucjatach napisano wiele książek, \v których aż roi się od jawnych i celowych kłamstw, mniej lub bardziej świado­mych przeinaczeń oraz uprzedzeń, kompletnie nie oddających ducha idei krucjatowej. Wielotomowe publikacje specjalistów okazują się niewystarczająco pojemne, by obejmować rzeczywistość w sposób całościowy, przez co zostawiają miejsce ideologicznie zaangażowanym twórcom kultury na zapełnienia luk własnymi wyobrażeniami.

Książka, którą oddajemy do rąk czytelników, ma przyczynić się do odrzucenia usankcjonowanych polityczną poprawnością krucjatowych paradygmatów. Stanowi ona swoisty zbiór wątpliwości, z jakimi autor mierzył się niemalże od początku zainteresowania problematyką wy­praw krzyżowych. Czy krucjaty rzeczywiście zaczęły się od wyprawy na Jerozolimę? Czy krzyżowcy faktycznie dokonali niesławnej rzezi? Czy Saladyn okazał miłosierdzie pokonanym łacinnikom?

Bartosz Ćwir (ur. w 1992 roku), absolwent hi­storii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Laureat wielu konkursów literackich. Zadebiutował w styczniu 2013 roku na łamach e-zina „Fahrenheit” tekstem W cieniu templariuszy, podejmując po raz pierwszy proble­matykę wypraw krzyżowych. W dalszych latach publikował artykuły o tematyce historycznej w takich czasopi­smach, jak „QFant” czy „Libertas”. Aktywny publicysta. Prowadzi własny kanał na YouTube poświęcony tematyce gier wideo [GalzagGaming).

Henryk Bazylak, Hubalowym szlakiem – potrójna pętla. Od Bodzentyna do Anielina – jesień 1939 – wiosna 1940. Redakcja i opracowanie: Janina Artman, Grzegorz Bazylak. Rekonstrukcja przypisów, adnotacji i komentarzy: Zespół. Nota na okładce: Grzegorz Bazylak. Wydawca: Studio Czarna Flaga, Łódź 2020, s. 212.

Henryk Bazylak (1929-1992), major rezerwy Wojska Polskiego, długoletni pracownik łódzkich fabryk włókienniczych, aktywny działacz PTTK w Łodzi, z zamiłowania historyk-regionalista. W oparciu o prowadzone od początku lat 70. XX wieku własne badania terenowe odtworzył nieznane kulisy trasy przemarszów i walk Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego mjra Henryka Dobrzańskiego ps. Hubal (1897-1940) na kielecczyźnie i ziemi łódzkiej od X 1939 do IV 1940 roku. Rezultatem tych badań była również przedstawiona w formie unikalnego przewodnika turystycznego wielowątkowa monografia Oddziału mjra Hubala, której jedyny rękopis zaginął w 1992 roku. Wykorzystując nieliczne, opublikowane w prasie i zachowane w archiwach, fragmenty tamtego oryginalnego opracowania podjęto próbę jego rekonstrukcji, czego efektem jest obecna książka Hubalowym szlakiem – potrójna pętla..., która opowiada o fenomenie ludzkiej organizacji w obliczu nieodwracalnej klęski, gdy potrzebne są nie tylko pozytywne alternatywy, ale wymyślające własne reguły wyjątki. Książka ukazuje się w 80. rocznicę śmierci mjra H. Dobrzańskiego i 100. rocznicę Bitwy Warszawskiej zwanej „cudem nad Wisłą”.

prof. Grzegorz Bazylak

Juan Luis Arsuaga, Życie. Fascynująca podróż przez 4 miliardy lat. Tłumaczenie: Ewa Ratajczyk. Redaktor prowadzący: Anna Glac, Dorota Gruszka. Opieka redakcyjna: Paulina Gwóźdź. Konsultacja merytoryczna: Barbara Andrejczuk, Tomasz Bogusiak, Elżbieta Budkiewicz. Adiustaja: Małgorzata Granosik. Korekta: Barbara Gąsiorowska, Barbara Wójcik. Ilustracje: Suzan Isabel Cid Martinez, 2019. Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2020, s. 492.

Juan Luis Arsuaga zabierze cię w porywającą podróż po ścieżkach ewolucji w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: dlaczego człowiek pojawił się na Ziemi i czy nasze miejsce mogły zająć jakieś inne inteligentne istoty. Czy altruizm to naturalny instynkt, czy jest nim raczej agresja i walka o przetrwanie?

Arsuaga w ciągu trwającej 15 dni podróży, rozdział po rozdziale, pokazuje świat, jakiego dotąd nie znaliśmy. Opowiada, jak to się dzieje, że jedne organizmy pojawiają się na Ziemi, a inne znikają. Wyjaśnia, jak te mechanizmy działają w królestwach roślin i zwierząt. Zdradza, co było potrzebne, by wykształciła się kreatywność i inteligencja. Wreszcie zastanawia się, czy historia ewolucji dobiegła już końca, czy człowiek, jakiego znamy, to dopiero początek jej rozdziału.

Jean Luis Arsuaga jest biologiem i paleontologiem, który czterdzieści lat poświęcił badaniu ewolucji i historii życia na Ziemi. Wykłada na Uniwersytecie w Madrycie, gościł też na najbardziej prestiżowych uniwersytetach świata m.in.: w Londynie, Cambridge, Zurichu i Bereley. Publikuje w „Nature” i „Science”. Jego najnowsza książka Życie stała się megabestsellerem w Hiszpanii. Książki Arsuagi ukazały się w 11 krajach.