Witold Gapik, Pijany martwym Gruzinem. Redakcja: Andrzej Dębkowski. Projekt okładki: Monika i Witold Gapikowie. Fotografie w tekście z archiwum Autora. Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2016, s. 370.

(...) Witold Gapik napisał książkę niezwykłą, pełną pasji i niezwykłych emocji. Mistrzowsko przedstawił ludzi i miejsca położone wokół gór Kaukazu i krajów byłego Związku Radzieckiego na pograniczu, Rosji, Chin, Pakistanu, Afganistanu i Iranu. Zanurzył się w klimat codziennego życia, kultury, historii i tradycji ludów mieszkających na terenach fascynujących, ale i bardzo trudnych. Przedstawione historie są momentami tak niewiarygodne i dramatyczne, że zastanawiamy się, czy one rzeczywiście mogły mieć miejsce. Książka ta z pogranicza reportażu, powieści łotrzykowskiej i opowieści z dalekich krajów, wciąga tak bardzo, że nie daje nam choćby na chwilę oderwać się od niej. Liliana Łungina, wybitna rosyjska tłumaczka, powiedziała kiedyś: Życie nauczyło mnie, że odwaga intelektualna przychodzi o wiele trudniej niż fizyczna, niż przezwyciężenie strachu o własną skórę. Łatwiej jest ryzykować życie, niż przyznać się przed sobą, że droga, którą się szło, była błędna. Witold Gapik wyznaje tę samą zasadę i to z doskonałym skutkiem dla czytelnika...

Andrzej Dębkowski