Maciej Kowalewski, Abecezar. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Konrad Kowalczyk. Ilustracje: Natalia Hołub. Wydawca: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Szczecin 2019, s. 50.

Beata Patrycja Klary, Martwia. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Konrad Kowalczyk. Zdjęcie: Beata Patrycja Klary. Wydawca: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Szczecin 2019, s. 52.

Janusz Solarz, 47 sonneniziów. Sonety z pierwszej linii. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Konrad Kowalczyk. Wydawca: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Szczecin 2019, s. 122.

Ludwik Filip Czech, Porządki. Zdjęcie na czwartej stronie okładki: Ludwik Filip Czech. Projekt graficzny: Dariusz Leszczyński. Wydaw-nictwo „Bernardinum” Sp. Z o.o., Pelplin 2019, s. 52.

Ludwik Filip Czech urodził się w  1959 roku. Mieszka w Gdańsku. Od 1982 r. związany z Gdańskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuki. Współzałożyciel i członek Gdańskiej Grupy Poetyckiej. Główny laureat 38 Konkursu Czerwonej Róży (1997). Główny laureat w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca  (2004). Tudzież laureat innych, mniej znaczących poetyckich potyczek.

Książki: brulion Mgły i zapachy (1993), Wyręb (2000), Mimikra (2003), Gorzkie wakacje (2004), Ślimak i panna (2007), Tabu (2010). Pisuje recenzje do bydgoskiego Akantu, gdańskiego Autografu, podlaskiego „Kwartalnika Kulturalnego” i innych. Jego recenzje można znaleźć na portalu Pisarze.pl.

Hanka Bondarenko, kobieta która gotuje rosół. Opracowanie redakcyjne: Piotr Sanetra. Projekt okładki, opracowanie graficzne i ilustracje: Katarzyna Bruzda-Lecyk. Norbertinum – Wydawnictwo – Drukarnia – Księgarnia Sp. z o.o., Lublin 2019, s. 64.

Hanka Bondarenko, poetka, aktorka, reżyserka. Ukończyła filologię polską, psychologię procesu, aktorstwo oraz reżyserię filmową. Prowadziła warsztaty rozwojowe, współpracowała z Teatrem Rampa w Warszawie, pisywała felietony, m.in. do „Zwierciadła”. 

Najlepsze jej wiersze są jak od lancetu – proste, ostre, precyzyjnie celne i często zaskakująco oryginalne. Na uwagę zasługują: specyficzna żartobliwość, przewrotność i przejrzystość kompozycyjna. W konkursie literackim imienia Morawskiego w Gorzowie (2014) zachwyciła jurorów (byłem jednym z  nich) wierszem „kobieta która gotuje rosół”, dzięki któremu zdobyła pierwszą nagrodę.

Józef Baran, „Krytyka Literacka”

Jerzy Utkin, Gdy gaśnie sumienie. Redakcja: Stefan Pastuszewski. Korekta: Romuald Mikołajczak. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2019, s. 32.

Jerzy Utkin – przede wszystkim poeta nurtu liryki obywatelskiej, posługujący się najczęściej mową wiązaną. Autor ponad trzydziestu publikacji książkowych, nie tylko z zakresu literatury pięknej. Ostatnie książki poetyckie, które ukazały się nakładem Instytutu Wydawniczego „Świadectwo” to: „Chleb i kamienie” (2015), „Psalm skopanego psa” (2016) oraz „Krótka pamięć Europy” (2018).

Debiutował w pierwszej połowie lat 80. XX w. Na przestrzeni ostatnich 35 lat jego utwory prezentowane były m. in. na łamach takich ogólnopolskich periodyków literackich jak: „Twórczość”, „Akant”, „Gazeta Kulturalna”, „Temat”, „Autograf”, „Nihil Novi”, „Okolica Poetów” i wielu innych. Jego wiersze tłumaczone były m. in. na język rosyjski, ukraiński, białoruski, grecki, szwedzki, niemiecki i francuski.

Dziennikarz oraz prozaik (powieści: „Czarny Albatros” – 2003, 2014 i „Chwiejnym krokiem przez bagno” – 2011 oraz zbiór opowiadań „Listy z kraju obłąkanych” – 2013), a także autor tekstów piosenek i wierszy dla dzieci, które znalazły się w książkach: „Niewidzialny łyżwiarz” – 2006, „Zaproszenie do ciszy” – 2007 oraz „Za firanką pajęczyn” – 2008. Jedna z jego piosenek pt. „Pierwszy śnieg” znajduje się w programie wychowania muzycznego klas IV-VI szkoły podstawowej.

Należy do Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.