Nowości książkowe

 

Ludwik Wiśniewski OP, Czarne na białym. Zapiski niepokorne. Opieka redakcyjna: Sławomir Rusin. Redakcja: Maciej Müller. Korek-ta: Strefa Słowa Małgorzata Sękalska, Katarzy-na Onderka. Opracowanie graficzne: Lucyna Sterczewska. Projekt okładki: Emilia Pyza. Fotografia na okładce: Grażyna Makara. Wydawnictwo WAM, Kraków 2020, s. 408.

 

 

Nie prześpij czasu, który został Ci dany

Odkryj przenikliwe teksty legendarnego dominikanina

Ojciec Ludwik Wiśniewski OP pokazuje, nieraz w mocnych słowach, jak kierować się na co dzień sumieniem i świadomie żyć Ewangelią. Zapiski niepokornego opozycjonisty i głosiciela Ewangelii wolności to budzik dla Polski. Niezwykle przenikliwe i mimo upływu czasu wciąż aktual­ne ostrzegają przed pokusą religii, która zamiast głosić Chrystusa, staje się obrońcą określonej wizji politycznej, i przed państwem, które w imię partykularnych interesów zawłaszcza religię.

 

Ludzie śpią, nie żyją rzeczywistością, żyją majakami. Po prostu śpią i nie chcą się obudzić. Podstawowe nasze zadanie to obudzić się do życia prawdziwego. Nadeszła godzina powstania ze snu.

 

Gdybym chciał w jednym zdaniu zamknąć przesłanie tej książki, wybrałbym to właśnie: „To jest chrześcijaństwo”.

ks. Adam Boniecki MIC

 

Paul M. Cobb, Krucjaty. Arabska perspektywa. Przełożył: Mateusz Józefowicz. Przygotowanie edycji: Jacek Małkowski. Redakcja: Magdalena Król-Fuśnik. Konsultacja merytoryczna de hab. Wojciech Mruk. Fotografia na okładce: Alamy/BE&W. Wydawnictwo Astra, Kraków 2018, s. 416.

 

 

Historia opowiedziana w tej książce niemal całkowicie opiera się na oryginalnych źródłach islamskich i ma na celu pokazanie, jak wydarzenia te odbierali sami średniowieczni muzułmanie.

Istnieje niezwykle bogaty materiał, który jednak nigdy dotąd nie był konsekwentnie wykorzystany jako podstawa do napisania nowej historii. Jedną z przyczyn był fakt, że wielu uczonych nie było w stanie czytać tych źródeł.

Problem ten stwarza jednak znakomity punkt widzenia. Większość historii krucjat jest spisana z perspektywy, którą można nazwać „tradycyjną". Chociaż składa się na nią wiele różnych poglądów i interpretacji, to analizuje ona krucjaty niemal wyłącznie jako część historii Europy i mocno opiera się na źródłach europejskich.

W kontekście świata islamskiego krucjaty można, a wręcz trzeba, postrzegać z perspektywy dynamicznych relacji między średniowiecznymi krajami i społecznościami islamskimi. Trzeba na nie patrzeć jak na integralną część historii samej cywilizacji islamskiej. Wymaga to rozszerzenia geograficznego i chronologicznego kontekstu poza tradycyjne obszary - a więc rozpoczęcia historii krucjat na długo przed nimi samymi i w miejscach odległych od Clermont i Jerozolimy. Arabskie źródła postrzegają bowiem inwazję na Lewant podczas pierwszej krucjaty jako kolejny przejaw europejskiej agresji, która rozpoczęła się całe dekady wcześniej, w XI wieku, na terenie Hiszpanii i Sycylii.

___________ 

Paul M. Cobb – historyk specjalizujący się w problematyce średniowiecznego świata islamskiego, obecnie wykładowca historii islamu na University of Pennsylvania. Absolwent antropologii na University of Massachusetts w Amherst, University of Chicago (języki i cywilizacje bliskowschodnie), studiował arabistykę w Kairze; w 1997 roku uzyskał doktorat z historii islamu.

 

Bogdan Bartnikowski, Dzieciństwo w pasiakach. Redaktor prowadzący: Michał Nalewski. Korekta: Grażyna Nawrocka. Zdjęcie na okładce: Universal History Archive. Wydawca: Prószyński Media Sp. z o.o., Warszawa 2020, s. 264.

 

 

WSTRZĄSAJĄCA OPOWIEŚĆ O OBOZIE AUSCHWITZ WIDZIANYM OCZYMA  DZIECKA

Wojna zabrała nam dzieciństwo, wielu życie. Chciałem, żeby po każdym z nas został trwały ślad...

Kiedy wybuchła wojna, Bogdan Bartnikowski miał siedem lat. W czasie Powstania Warszawskiego był łącznikiem i walczył na Ochocie. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła wojennej rzeczywistości.

 

Bogdan Bartnikowski – urodzony w 1932 roku w Warszawie. W czasie Powstania War­szawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką został wypędzony z domu i skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 roku zostali obydwoje wywiezieni do KL Auschwitz-Birkenau. W obo­zie został zarejestrowany jako więzień 192731.

11 stycznia 1945 roku został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen). Po wyzwoleniu powrócił do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po odbyciu służby wojskowej pracował jako dziennikarz.

 

Bogdan Bartnikowski, Dni długie jak lata. Redaktor prowadzący: Michał Nalewski. Redakcja: Maria Talar. Projekt okładki: Paweł Panczakiewicz. Ilustracja na okładce: Powstanie Warszawskie. Śródmieście Północne. Grupa chłopców na ulicy Sienkiewicza. Korekta: Katarzyna Kusiojć, Bożena Hulewicz. Wydawca: Prószyński Media Sp. z o.o., Warszawa 2020, s. 504.

 

 

WSTRZĄSAJĄCA OPOWIEŚĆ O WOJNIE WIDZIANEJ OCZYMA  DZIECKA

Wojna zabrała nam dzieciństwo, wielu życie. Chciałem, żeby po każdym z nas został trwały ślad...

Kiedy wybuchła wojna, Bogdan Bartnikowski miał siedem lat. W czasie Powstania Warszawskiego był łącznikiem i walczył na Ochocie. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła wojennej rzeczywistości.

 

Bogdan Bartnikowski – urodzony w 1932 roku w Warszawie. W czasie Powstania War­szawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką został wypędzony z domu i skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 roku zostali obydwoje wywiezieni do KL Auschwitz-Birkenau. W obo­zie został zarejestrowany jako więzień 192731.

11 stycznia 1945 roku został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen). Po wyzwoleniu powrócił do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po odbyciu służby wojskowej pracował jako dziennikarz.

 

Andrzej Krzysztof Torbus, Aż po horyzontu kres. Redakcja: Magdalena Węgrzynowicz-Plichta. Fotografia na przedniej okładce: Andrzej Mróz. Fotografia na tylnej okładce: FOTO STUDIO Konaszewska-Pyła. Wydawnictwo SIGNO, Kraków 2020, s. 160.

 

 

Andrzej Krzysztof Torbus – urodził się w 1950 roku w Sosnowcu; poeta, prozaik, autor tek­stów piosenek, scenariuszy estradowych, redaktor, publicysta, recenzent, lau­reat konkursów literackich; Zasłużony Działacz Kultury; studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim; działał w Korespondencyjnym Klubie Młodych Pisarzy, współredagował miesięczniki literackie „Regiony” i „Okoli­ce”; współzałożyciel Grupy Poetyckiej „Tylicz”; wielokrotny laureat Ogólnopol­skiej Studenckiej Giełdy Piosenki Turystycznej oraz Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu; utwory publikował w prasie polskiej i zagranicznej.

Publikacje książkowe dla dorosłych: „Lato pogańskie” 1978; „Ballady marno­trawnego” 1990; „Błędomierz. Poemat o prowincji” 1995; „Nocne rozmowy” 1996; „Nostalgie” 1998; „Miłośniki. Miłosne liryki” 2001; „Na skraju lasu jest zielo­ny dom” (wybór) 2006; „Moje Wigilie, moje zimy” 2012; „Trzy pocałunki” 2017; „Obrachunki osobiste” 2018.

Publikacje książkowe dla dzieci: „Podróż Pana Smoka” 1982,1985; „Przedszko­laka elementarz dziejów” 1985,1986,1987; „Olimpiada w ZOO” 1988; „Powrót Pana Smoka” 1988; „Krakowskie gołębie” 1995; „O toruńskich piernikach i teorii Kopernika” 2001; „Tomek Wskazówka” 2003; „Zasypianki” 2020.

 

Andrzej Krzysztof Torbus, Zasypianki. Ilustracje: Aleksandra Kucharska-Cybuch. Wydawca: KRD s.j. Karolak, Zieliński, Bydgoszcz 2020, s. 34.

 

 

 

Andrzej Krzysztof Torbus
 
Zasypianka przed zaśnięciem
 
Sny miewają przeróżne odcienie,
świat jest przecież pełen kolorów,
a na niebie niczym na scenie
chmury czasem udają aktorów.
 
W jaką bajkę się dzisiaj ułożą?
Przed snem spróbuj sprawdzić na jawie.
Już za chwilę ją Tobie przyniesie
uwiązany na sznurku latawiec.
 

Jonathan J. Moore, Mroczne bractwa i tajne kulty czyli historia sekretnych stowarzyszeń. Przekład: Agnieszka Myśliwy. Korekta merytoryczna: Przemysław Biernat. Opieka redakcyjna: Daniel Natkaniec. Adiustacja: Martyna Tondera-Łepkowska. Korekta: Joanna Kłos, Agnieszka Mańko. Adaptacja okładki: Marcin Słociński. Wydawnictwo Znak, Kraków 2020, s. 220.

 

 

Spiski, sekty, tajne stowarzyszenia...

Lektura niezbędna do przejęcia władzy nad światem!

 

Co sprawia, że ludzie od zarania, dziejów porzucają swoich najbliższych i podążają za garstką szaleńców wyznających obłąkańcze idee? Wydawałoby się, że nowoczesne społeczeństwo przestało wierzyć niepoczytalnym przywódcom, którzy ślepo oddają cześć irracjonalnym mocom, ale nic bardziej mylnego. Dzięki tej książce odkryjemy historię krwawych ofiar, gorliwych kapłanów oraz mistycznych proroków.

Czy templariusze byli czcicielami diabła? Dlaczego masonerię oskarżano o próby przejęcia władzy nad światem? W jakim celu Himmler chciał założyć szkoły kształcące zdolności paranormalne?

Książka Mroczne bractwa i tajne kulty zabiera czytelnika w mroczną podróż do owianego aurą tajemnicy świata najniebezpieczniejszych ugrupowań. Będzie to szalona wędrówka pomiędzy religijnymi sektami z niecierpliwością wyczekującymi apokalipsy a współczesnymi organizacjami przestępczymi notorycznie wchodzącymi w konflikt z prawem. Odsłaniamy sekrety, które nigdy nie miały wyjść na jaw!