Bożena Iliev, W bałkańskim kociołku. Opowieść o Bułgarii. Redakcja i korekta: Redaktor prowadzący: Justyna Małas. Redakcja i korekta: Janina Małas. Fotografie: Bożena Iliev, Ventsi Staykov – Rodopy, Bułgarskie Archiwum Państwowe, Domena publiczna, Shutterstock.com. Opracowanie graficzne: Michał Mierzejewski. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2019, s. 256.

Krótki, wakacyjny pobyt w Bułgarii okazał się nie mieć końca. W niecodziennych okolicznościach autorka poznała swojego męża – dziecko Bałkanów (syna Macedończyka i Trakijki z greckiego miasta nad Morzem Egejskim; urodził się i dorastał w Bułgarii). Połowę życia spędziła na kolorowym krańcu Europy, gdzie europejskość miesza się z Orientem, przeszłość nie zamierza, całkowicie ustąpić miejsca teraźniejszości, a życie wre, choć toczy się wolniej niż gdzie indziej. W książkach pokazuje Bałkany widziane od wnętrza, z perspektywy innej niż wakacyjny kurort; dzieli się tym, co tam znalazła: mieszaninę narodowości i religii, inną rzeczywistość, specyficzną mentalność, miejsca zapierające dech. Osobiste wspomnienia z życia i podróży zna­lazły się „W bałkańskim kociołku” obok romantycznych legend, prawdziwych historii, refleksji i anegdot.

* * *

Lekkim językiem i stylem autorka prowadzi przez piękne i zagadkowe zakątki, wplatając w tę opowieść nutę magii, sprawiając, że nie czyta się „suchych” faktów, a „przepływa” przez etapy podróży, chłonąc każde słowo i delektując się nim.

Michalina Foremska

To książka, która inspiruje do tego, by żyć wolniej i degu­stować chwile.

Agnieszka Krizel

Paul Hill, Templariusze na wojnie 1120-1312. Bitwy i kampanie w Ziemi Świętej i Europie Wschodniej i na Półwyspie Iberyjskim. Redaktor: Grzegorz Dziamski. Proejkt okładki: Jon Wilkinson. Projekt i opracowanie graficzne polskiej wersji okładki: Zbigniew Mielnik. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2018, s. 352.

Elżbieta Dzikowska, Polska znana i mniej znana V. Zdjęcia: Elżbieta Dzikowska. Zdjęcia autorki na okładce: Wiesława Barańska. Projekt okładki i elementów graficznych: Łukasz Ciepłowski. Redakcja: Edyta Urbanowicz. Korekta: Edyta Urbanowicz, Anna Mędrzycka, Piotr Koperska. Opracowanie zdjęć: Łukasz Ciepłowski. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2019, s. 392.

ELŻBIETA DZIKOWSKA (urodzona w Międzyrzecu sinolog, reżyser, operator filmów dokumentalnych, podróżniczka, autorka wielu książek, programów telewizyjnych, audycji radiowych, artykułów publicystycznych oraz wystaw sztuki współczesnej. Wraz z mężem, Tonym Halikiem, zrealizowała około 300 filmów ze wszystkich kontynentów dla Telewizji Polskiej oraz prowadziła cieszący się dużym zainteresowaniem podróżniczy program telewizyjny „Pieprz i wanilia”.

Już po raz piąty Elżbieta Dzikowska poprowadzi nas po Polsce, pokazując tę lepiej znaną i odkrywając tę nieznaną. Wyruszymy z Powroźnika, gdzie znajduje się łemkowska cerkiew, najstarsza w Karpatach. Niedaleko Wielunia obejrzymy urokliwe drewniane kościoły, a w Puszczykowie wstąpimy do Muzeum-Pracowni Literackiej Arkadego Fiedlera. Udamy się do Kozłówki, żeby obejrzeć swoistą atrakcję: jedyną w Polsce Galerię Sztuki Socrealizmu. Zatrzymamy się w Bronocicach, gdzie archeolodzy odkryli najstarszy pojazd kołowy na świecie. Zwiedzimy Mazowsze śladami Chopina, a na Warmii i Mazurach będzie czekać na nas szlak zamków krzyżackich i biskupich, tych okazałych i tych... nieistniejących. Zajedziemy też do Fromborka, w którym mieszkał i działał Mikołaj Kopernik. Na Pomorzu wpadniemy do skansenu w Klukach, żeby obejrzeć ryglowe „chaty w kratkę”. W Białym Borze będziemy podziwiać współczesną cerkiew autorstwa Jerzego Nowosielskiego. Oczywiście wielokrotnie zjedziemy z głównej drogi, zafascynowani kościołami, kaplicami i pałacami w Krzyworzece, Kiwitach, Wozławkach... Piąty tom „Polski znanej i mniej znanej” to – jak zawsze – mnóstwo informacji historycznych i solidna dawka wiedzy o architekturze i sztuce, a także anegdoty, opowieści i ciekawostki. Z pewnością przyda się na wakacje i nie tylko.

Tadeusz Biedzki, Wyspy niepoliczone. Indonezja z bliska. Redaktor prowadzący: Justyna Maluga. Redakcja i korekta: Janina Małas. Fotografie: Wanda Biedzka, Tadeusz Biedzki, Bogusław Pasieczny, Piotr Śmieszek, Andrzej Trzaska, Shutterstock – s. 168, Adobe Stock – s. 211. Opracowanie graficzne: Michał Mierzejewski. Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2019, s. 384.

Pierwsza polska książka o całej Indonezji. Czyta się ją jak sensację, a nawet kryminał.

Autor opisuje Indonezję XXI wieku, w której Dajakowie ścinaj ą wrogom głowy i zjadają ich serca, Toradżowie grzebią zmarłych wiele lat po śmierci, mieszkają z trupami, a kilka lat po pogrzebie wyjmują z trumien i spacerują z nimi, zaś Papuasi zabijają i zjadają ludzi w najdzikszej dżungli świata, bo to stanowi sens ich życia. Opowiada o unikalnej wielkanocnej procesji morskiej i takimż polowaniu na wieloryby z harpunami. Pokazuje hinduistyczne Bali i relacjonuje przebieg ataku terrorystów w Kucie. Opisuje Borneo, Sumatrę, Jawę, Nową Gwineę i wysepki, których nazw nikt nie zna. Pije kawę po sto dolarów za filiżankę, walczy z wodzem Dajaków, ucieka przed smokiem z Komodo, ratuje chorą żonę, pływa po rzekach i morzach oblewających 16 tysięcy indonezyjskich wysp, dusi się w kraterze wulkanu, skąd górnicy wydobywają siarkę, dociera zaraz po erupcji na wulkan Kraka-tau – i o tym wszystkim też pisze. A także o Indonezji, która jest w światowej czołówce użytkowników telefonów komórkowych i Internetu. Soczysta, barwna, świetna książka z 200 fantastycznymi fotografiami.

Tadeusz Biedzki – pisarz, podróżnik i przedsiębiorca. Coraz bardziej popularny autor książek podróżniczych i sensacyjno-historycznych, człowiek który dociera do miejsc, o których inni nie odważą się pomyśleć. Jego „Sen po baobabem” (czytany w Polskim Radiu w codziennych odcinkach) został Podróżniczą Książką 2012 roku, a „W piekle eboli” nagrodzono najważniejszą nagrodą w polskiej literaturze podróżniczej tj. Bursztynowym Motylem im. A. Fiedlera w 2016 roku. Indonezyjskie „Wyspy niepoliczone” to absolutnie najlepsza książka pisarza.

Urodził się 21 marca 1953 roku w Rudzie Śląskiej. Na II roku studiów podjął pracę w „Dzienniku Zachodnim”, następnie współpracował ł pracował w krakowskim „Studencie”, warszawskiej „Polityce” i katowickiej „Panoramie”. Po 13 grudnia 1981 r. zwolniony z pracy z zakazem publikowania w mediach i zatrzymany za zbieranie materiałów o stanie wojennym. Po zwolnieniu z aresztu bezrobotny. Autor artykułów w prasie podziemnej. Od 1983 r. do 1989 r. w zespole warszawskiego „Przeglądu Tygodniowego”, gdzie zatrudniano tzw. dziennikarzy niezweryfikowanych. Od 1991 r. do 2000 r. prezes Górnośląskiego Towarzystwa Prasowego i redaktor naczelny „Trybuny Śląskiej” i „Trybuny Śląskiej Dzień”. Współzałożyciel Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach (1990 r.). Od marca 2000 r. konsul honorowy Republiki Łotewskiej w Katowicach.

Maria Szyszkowska, Niepokoje i drogowskazy. Zdjęcie na okładce i rysunki: Jan Stępień. Projekt okładki i stron tytułowych i wydawca: Kresowa Agencja Wydawnicza, Białystok 2019, s. 140.

Strefa ciszy. Antologia poezji współczesnej. Redakcja i projekt okładki: Magdalena Kapuścińska. Koordynator projektu i wybór wierszy: Monika Magda Krajewska. Oprawa graficzna okładki: Paweł Olejnik. Wydawnictwo Autorskie Magdalena Kapuścińska , Wieluń 2019, s. 132.