Franciszek Haber, Do jutra. Czyli prozaiczny paradoks przypadków. Posłowie: Beata Bednarz. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2024, s. 350.

Franciszek Haber z dużą swobodą narracji i kompozycyjną brawurą opo­wiada o sieci tajemnic oplatających las ludzkich spraw oraz o nieustannej podróży do jutra. Sam autor określił swoją powieść jako „drogę dotykanie rzeczy istotnych w wędrówce przez życie”. Jak dodał, „jest takim gobeli­nem wyplecionym z wątków zdarzeń i marzeń nasz los widzia­ny z różnej perspektywy z odwiecznym pytaniem o ars bene dicendi w żmudnej codzienności twórcy. A forma to jakby próba opisania jednym zdaniem tego wszystkiego co otacza naszą egzystencję i jej sinusoidalny przebieg”. Dzięki sugestywnemu językowi i brawurowemu poczuciu liryzmu Franciszek Haber stworzył fascynujący obraz kondycji ludzkiej i jednocześnie swojego duchowego świata. Ukazuje różne ścieżki kroczenia ku prawdzie, walki ze złem i związanym z tym strachem czy beznadzieją. Zachwycają literacka magia i genialna stylistyka. Każdy akapit prozy i każdy wers włączonych w fabułę wierszy pi­sanych przez głównego bohatera, alter ego autora, to perły dające czytelnikowi zarówno ukojenie, jak i skomplikowane refleksje.

Z posłowia Beaty Bednarz