Nowości książkowe

Zygmunt Skibicki, Nalewki, kordiały, likiery oraz inne domowe spirytualia. Redakcja: Anna Skibicka. Fotografie: Zygmunt Skibicki. Projekt okładki: Piotr Olczak. Zdjęcie na okładce: Chamille White / Shutterstock.com. Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin 2016, s. 288.

 

 

Autor podjął się śmiałego zadania, by przywrócić do życia nieco już zapomnianą, często niesłusznie zarzuconą, chowającą się w zakurzonych szpargałach czy starych kajetach wiedzę o samodzielnym, domowym wyrabianiu znakomitych nalewek, ongiś chluby polskich domów. I tak zgromadził w swojej książce ponad 200 przepisów oraz niezliczoną ilość wariantów.

A skąd pochodzą zamieszczone tu receptury?

A… z… wszystkąd!

Zygmunt Skibicki jako chemik spożywczy z wykształcenia, a także z racji przez wiele lat uprawianego zawodu, od zawsze z własnej ciekawości zbierał takie przepisy i zazwyczaj w zaciszu domowym je wypróbowywał oraz modyfikował według gustu własnego czy bliskich.

Podczas niemal półwiecza tej pasji nie obyło się bez wizyt w bibliotekach miejskich, uniwersyteckich czy diecezjalnych oraz buszowania w całkiem prywatnych, domowych księgozbiorach, grzebania w najprzeróżniejszych źródłach i to nie tylko książkowych. Czasem wpadł autorowi w ręce jakiś przepis w utkanej pożółkłymi karteluszkami czyjejś „księdze domowej”, w gazecie, a czasem zanotował coś w trakcie biesiady długopisem na przygodnym świstku lub z braku papieru na… dłoni.

Ta książka to prawdziwa gratka dla wszystkich, którzy podobnej pasji już ulegli i potężna dawka wiedzy oraz inspiracji dla przyszłych zapaleńców do piwnicznych eksperymentów.

 

Barbara Smal, Po dwóch stronach rzeki. Redakcja: Anna Gądek. Zdjęcie na okładce: Gorilla / Fotolia. Zdjęcie na IV stronie okładki: Andrzej Grzyb. Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin 2016, s. 238.

 

 

Po dwóch stronach rzeki" to opowieść snuta przez siedemdziesięcioletnią kobietę, mieszkankę niedużego miasteczka. Trochę wspomina, trochę żyje tym, co tu i teraz. Tworzy to obraz jej życia - smutnego, bo naznaczonego tęsknotą za nieobecnym ojcem i zapracowaną matką dzieciństwa, młodości, na której niezatarte piętno zostawiła szaleńcza, zakazana miłość, dojrzałości z jej rozsądnymi wyborami i doświadczenia powolnego zamierania na progu starości. Jednak los, przynosząc dramatyczną w treści wiadomość, budzi ją z tego stanu. Okazuje się, że na nic nigdy nie jest za późno. Bo życie nie kończy się wraz z pojawieniem się zmarszczek i siwych włosów - duszy człowieka te zmiany nie dotyczą, jest zawsze taka sama - można kochać przez całe życie tak samo mocno, można ciągle zaczynać na nowo.

 

Dorota Łoskot-Cichocka, Anna Moszyńska, Kredkami do Nieba. Opracowanie graficzne i projekt okładki Dorota Nowacka. Ilustracje Dorota Łoskot-Cichocka. Zdjęcia: archiwum autorek. Korekta: Anna Mazurek-Klein. Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin 2016, s. 136.

 

 

Książka pokazuje, jaką radością może być odkrywanie Ewangelii z dziećmi. Są w niej pomysły na rozmowy i zajęcia plastyczne inspirowane niedzielną Ewangelią. Adresowana jest do rodziców, dziadków i przyjaciół pragnących przekazywać wiarę młodszym. Przyda się wszystkim, którzy głoszą Słowo Boże dzieciom. Może być ciekawą pomocą dydaktyczną dla wspólnot poszukujących programu do pracy z dziećmi. Niedzielna msza święta, tak ważna dla nas, wierzących, w towarzystwie najmłodszych bywa czasami pasmem udręk. Maluchom wydaje się okropnie długa i nudna. Jak sprawić, żeby chociaż treść Ewangelii została wychwycona w potoku słów i gestów, była słuchana uważnie i zapadła w pamięć? Autorki tej książki znalazły na to sposób. „Kredkami do Nieba” może sprawić, że Dobra Nowina nie będzie dla dzieci jedynie abstrakcyjną opowieścią o tym, co wydarzyło się dwa tysiące lat temu w egzotycznym kraju. Dzięki ołówkom, farbom, nożyczkom te wydarzenia stają się czymś bliskim, a my: dzieci, rodzice, dziadkowie – jesteśmy ich uczestnikami. To jest bardzo ważne, bo przecież Ewangelia mówi do nas dzisiaj, gdy słuchamy jej w czasie mszy świętej lub czytamy ją po cichu. Ewangelia mówi do nas, a my możemy i powinniśmy odkrywać coraz głębiej sens tego, co Bóg pragnie nam przekazać. Dobrze jest próbować odnajdywać w niej nasze życie, a nie tylko traktować ją jako opowieść o tym, co się kiedyś wydarzyło.

 

Eliza Segiet, Tandem. Redakcja: Magdalena Węgrzynowicz-Plichta. Recenzje: Gabriela Matuszek-Stec i Kinga Młynarska. Fotografia i projekt okładki: Piotr Karczewski. Fotografia autorki: Super Foto Tomaszów Mazowiecki. Wydawnictwo SIGNO, Kraków 2016, s. 136.

 

 

Stanisław Franczak, Poetycki Kraków. Ilustracje: Barbara Pietryka. Redakcja: Elżbieta Bochenek. Wstęp: Jerzy Zagórzański. Okładka i grafiki: Barbara Pietryka. Wydawca: Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie, Kraków 2016, s. 160.

 

 

Remigiusz Grzela, Wybór Ireny. Redakcja: Magdalena Bińkowska. Konsultacja merytoryczna: Justyna Majewska. Projekt okładki: Aleksandra Szmak. Zdjęcia na okładce: Katarzyna Kucharczuk (przód), archiwum rodzinne Ireny Waniewicz (tył). Pozostałe zdjęcia: archiwum rodzinne Ireny Waniewicz, z wyjątkiem współczesnego zdjęcia Kazika Ratajzera autorstwa Remigiusza Grzeli. Wydawca: Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa 2014, s. 352.

 

 

 

 

Dorothea Müller-Ott, Tuzin wierszy / Zwölf Gedichte. Przekład z niemieckiego i wstęp: Joanna Ziemska. Okładka na podstawie fotografii Sonji Bachmayer. Wydawca: Driesch Berlang, Drösing 2016, s. 44.