Jack Fairweather, Ochotnik. Prawdziwa historia tajnej misji Witolda Pileckiego. Przekład: Arkadiusz Romanek. Projekt okładki na podstawie oryginału autorstwa Two Associates. Opieka redakcyjna: Ewelina Olaszek. Weryfikacja tłumaczenia: Katarzyna Chiżyńska. Adiustacja: Witold Kowalczyk. Korekta: Joanna Kłos, Irena Gubernat. Wydawnictwo Znak Horyzont, Kraków 2020, s. 510.

Honor żołnierza,niewiarygodna odwaga i samobójcza misja

We wrześniu 1940 roku do KL Auschwitz trafia Witold Pilecki. Przekroczywszy bramę z napisem „Arbeit macht frei”, staje się numerem 4859. Mundur polskiego oficera dobrowolnie zmienia na obozowy pasiak, by spełnić swą patriotyczną misję.

Pilecki tworzy ruch oporu, podczas gdy Niemcy przekształcają obóz koncentracyjny w machinę śmierci. W ludziach, dla których jedynym celem jest przetrwanie, budzi nadzieję i wolę walki. Jego raporty – będące dramatycznym wołaniem o pomoc z samego środka piekła na ziemi – wydostają się za druty obozu. Pomimo ich przerażającej treści ratunek jednak nie nadchodzi.

Czy zachodni świat mógł powstrzymać Holokaust? Czy misja Pileckiego miała szansę powodzenia?

Ochotnik to opowieść o polskim bohaterze, oparta na nieznanych dotąd źródłach i relacjach świadków, o której powinien się dowiedzieć cały świat.

Nikolaus Wachsmann, Historia nazistowskich obozów koncentracyjnych. Z angielskiego przełożył: Maciej Antosiewicz. Wydawca: Magdalena Hildebrand. Redaktor prowadzący: Tomasz Jendryczko. Redakcja: Grażyna Nowocień-Mach. Korekta: Ryszarda Witkow-ska-Krzeska, Mirosława Kostrzyńska. Indeks: Mirosława Kostrzyńska. Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2020, s. 928.

Jerzy Lengauer, Podwieczorki z Kalliope. Redakcja i korekta: Zespół WGW. Projekt okładki: Małgorzata Szyszkowska. Wydawca: Warszawska Grupa Wydawnicza, Warszawa 2020, s. 448.

Jerzy Lengauer – ukończył kurs kreatywnego pisania i studia podyplomowe w Instytucie Badań Literackich PAN. Napisał jeden z tekstów zamieszczonych w „Liście do ojca” (Biblioteka „Gazety Wyborczej”, 2008). Autor Niepoprawnie sugestywnego dziennika podróży (Maminko, 2014) i Ścieżek myśli (LSW, 2016). Eseje, felietony, recenzje, opowieści o książkach publikował w Borussii”, „Fabularie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Hybrydzie”, „Krytyce Literackiej”, „Migotaniach”, „Teatrze”, „VariArt”. 

Teksty esejów o literaturze, teatrze i filmie. Napisane pięknym językiem, z pasją i romantyzmem. Polecamy tym wszystkim Czytelnikom, którzy chcą wiedzieć lub wiedzą, co w trawie piszczy. 

Tomasz Kędziak, Statystyczny czyli Lusterko na przełomie życia. Korektor: Małgorzata Kędziak. Wydawnictwo Ridero, [bez miejsca wydania], s. 308.

Tomasz Kędziak – to autor urodzony w 1969 roku. Debiutujący w dość późnym okresie swojego życia. Sposób jego narracji pozwala mieć nadzieję, że jest to tylko fundament pod trampolinę do dalszych sukcesów literackich.

„...dochodzę do wniosku, że oś w jakimś układzie odniesienia nazywana życiem, na którą rzutowany jest czas, nie jest osią prostą. Dlatego raz wydaje się, że pytanie bardzo szybko, a innym razem – niemiłosiernie długo. l niemiłosiernie... stanowiło dobre określenie dla zaistniałej sytuacji. Zimno w nocy siedzieć tak bez ruchu”...

– Autentyczny obraz wnętrza duszy dojrzałego człowieka, borykającego się z głębokimi, czasem depresyjnymi przemyśleniami, odpieranymi przez optymistyczny charakter. Wizerunek ten ukazany jest na tle codziennych wydarzeń, przeplatany wręcz niewytłumaczalnymi zjawiskami związanymi z historią rodziny. Doskonała i lekka lektura dla każdego czytelnika.

Kontakt do autora: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Tomasz Kędziak, Romantyczna historia i niczym albo początek czegoś. Korektor: Małgorzata Kędziak. Wydawnictwo Ridero, [bez miejsca wydania], s. 298.

Tomasz Kędziak – to autor urodzony w 1969 roku. Debiutował książką pt. „Statystyczny”, która była dobrze przyjętą, ciekawą i lekką lekturą. „Romantyczna historia o Niczym” jest jego drugim tytułem, który ukazuje się drukiem.

Dla niektórych czytelników jest to Kopciuszek XXI wieku w „bardziej dorosłej” wersji. Dla innych – opowieść o człowieku wkraczającym w nowy etap swojego życia, czerpiącym radość z muzyki i turystyki motocyklowej oraz... Wszystkiego jednak zdradzić nie wypada, to należy przeczytać. Czy jest to książka o miłości? Decyzja należy do czytelnika.

Kontakt do autora: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Józef Zdunek, Dotykanie nadziei. Redakcja i projekt okładki: Jerzy Wilgocki: Korekta: Janusz Urbaniak. i Fotografia na okładce: Marzena Wolkenstein. Wydawnictwo Rhytmos, Krotoszyn 2020, s. 102.

Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, doktor nauk humanistycznych (1980, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), nauczyciel, regionalista, bibliofil. Debiut prasowy: „Rzecz Krotoszyńska” (1995). Autor książek poetyckich: Pożegnania nieustanne (debiut książkowy 2014), Światło i cienie (2016), Wątpienia (2017), Labirynt (2018).

Ponadto opublikował trzy książki popularnonaukowe oraz liczne artykuły z zakresu historii regionu krotoszyńskiego, a także na inne tematy. W latach 2005-2019 był redaktorem rocznika Krotoszyn i okolice. Opracowania i materiały źródłowe (ukazało się 15 tomów).

Jest członkiem Klubu Literackiego DĄBRÓWKA w Poznaniu. Mieszka w Krotoszynie.

„Filozoficzna zaduma nad ludzką naturą, myśl o przemijalności człowieka i jego czasu często towarzyszą wierszom Józefa Zdunka. Wielką zaletą tej twórczości jest jej przystępność. Czytelnik znajduje tu własne uczucia, przemyślenia, losy i życiowe przypadki. Autor nie eksperymentuje w języku, nie ryzykuje zaufania odbiorcy. Chętnie odwołuje się do tradycyjnych motywów, nut... Siłą tych wierszy jest wiara i życiowy optymizm – wiara i wyobraźnia oraz pewność, że należy odrzucić złe myśli”.

Jerzy Grupiński