Józef Baran, W wielu odlotowym. Projekt okładki i stron tytułowych: Agnieszka Herman. Autorką fotografii wykorzystanych w książce jest Agata Koszczan. Opracowanie graficzne: Paweł Uniejewski. Korekta: Anna Wnękowska. Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2020, s. 220.
W wieku odlotowym to najnowszy tom wierszy Józefa Barana, poety lubianego przez czytelników i cenionego przez krytyków. Józef Baran jest laureatem między innymi Nagrody Fundacji Kościelskich w Genewie i wyróżnienia PEN WEST w Los Angeles.
Na tom W wieku odlotowym składają się utwory powstałe w latach 2015-2020. Czytelnik znajdzie w nim zarówno piękne impresje borzęcińskie związane z przyrodą i krajobrazem, jak i przejmujące ekspresje szpitalne o cierpieniu. Są tu też wiersze filozoficzne o starości i przemijaniu, i wiersze o miłości i umiłowaniu życia. Wiersze o bezsensie i sensie istnienia. Jak i w poprzednich zbiorach prostota sąsiaduje w nich z wyrafinowaniem i mistrzowską celnością słowa.
Ludwik Wiśniewski OP, Czarne na białym. Zapiski niepokorne. Opieka redakcyjna: Sławomir Rusin. Redakcja: Maciej Müller. Korek-ta: Strefa Słowa Małgorzata Sękalska, Katarzy-na Onderka. Opracowanie graficzne: Lucyna Sterczewska. Projekt okładki: Emilia Pyza. Fotografia na okładce: Grażyna Makara. Wydawnictwo WAM, Kraków 2020, s. 408.
Nie prześpij czasu, który został Ci dany
Odkryj przenikliwe teksty legendarnego dominikanina
Ojciec Ludwik Wiśniewski OP pokazuje, nieraz w mocnych słowach, jak kierować się na co dzień sumieniem i świadomie żyć Ewangelią. Zapiski niepokornego opozycjonisty i głosiciela Ewangelii wolności to budzik dla Polski. Niezwykle przenikliwe i mimo upływu czasu wciąż aktualne ostrzegają przed pokusą religii, która zamiast głosić Chrystusa, staje się obrońcą określonej wizji politycznej, i przed państwem, które w imię partykularnych interesów zawłaszcza religię.
Ludzie śpią, nie żyją rzeczywistością, żyją majakami. Po prostu śpią i nie chcą się obudzić. Podstawowe nasze zadanie to obudzić się do życia prawdziwego. Nadeszła godzina powstania ze snu.
Gdybym chciał w jednym zdaniu zamknąć przesłanie tej książki, wybrałbym to właśnie: „To jest chrześcijaństwo”.
ks. Adam Boniecki MIC
Paul M. Cobb, Krucjaty. Arabska perspektywa. Przełożył: Mateusz Józefowicz. Przygotowanie edycji: Jacek Małkowski. Redakcja: Magdalena Król-Fuśnik. Konsultacja merytoryczna de hab. Wojciech Mruk. Fotografia na okładce: Alamy/BE&W. Wydawnictwo Astra, Kraków 2018, s. 416.
Historia opowiedziana w tej książce niemal całkowicie opiera się na oryginalnych źródłach islamskich i ma na celu pokazanie, jak wydarzenia te odbierali sami średniowieczni muzułmanie.
Istnieje niezwykle bogaty materiał, który jednak nigdy dotąd nie był konsekwentnie wykorzystany jako podstawa do napisania nowej historii. Jedną z przyczyn był fakt, że wielu uczonych nie było w stanie czytać tych źródeł.
Problem ten stwarza jednak znakomity punkt widzenia. Większość historii krucjat jest spisana z perspektywy, którą można nazwać „tradycyjną". Chociaż składa się na nią wiele różnych poglądów i interpretacji, to analizuje ona krucjaty niemal wyłącznie jako część historii Europy i mocno opiera się na źródłach europejskich.
W kontekście świata islamskiego krucjaty można, a wręcz trzeba, postrzegać z perspektywy dynamicznych relacji między średniowiecznymi krajami i społecznościami islamskimi. Trzeba na nie patrzeć jak na integralną część historii samej cywilizacji islamskiej. Wymaga to rozszerzenia geograficznego i chronologicznego kontekstu poza tradycyjne obszary - a więc rozpoczęcia historii krucjat na długo przed nimi samymi i w miejscach odległych od Clermont i Jerozolimy. Arabskie źródła postrzegają bowiem inwazję na Lewant podczas pierwszej krucjaty jako kolejny przejaw europejskiej agresji, która rozpoczęła się całe dekady wcześniej, w XI wieku, na terenie Hiszpanii i Sycylii.
___________
Paul M. Cobb – historyk specjalizujący się w problematyce średniowiecznego świata islamskiego, obecnie wykładowca historii islamu na University of Pennsylvania. Absolwent antropologii na University of Massachusetts w Amherst, University of Chicago (języki i cywilizacje bliskowschodnie), studiował arabistykę w Kairze; w 1997 roku uzyskał doktorat z historii islamu.
Bogdan Bartnikowski, Dzieciństwo w pasiakach. Redaktor prowadzący: Michał Nalewski. Korekta: Grażyna Nawrocka. Zdjęcie na okładce: Universal History Archive. Wydawca: Prószyński Media Sp. z o.o., Warszawa 2020, s. 264.
WSTRZĄSAJĄCA OPOWIEŚĆ O OBOZIE AUSCHWITZ WIDZIANYM OCZYMA DZIECKA
Wojna zabrała nam dzieciństwo, wielu życie. Chciałem, żeby po każdym z nas został trwały ślad...
Kiedy wybuchła wojna, Bogdan Bartnikowski miał siedem lat. W czasie Powstania Warszawskiego był łącznikiem i walczył na Ochocie. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła wojennej rzeczywistości.
Bogdan Bartnikowski – urodzony w 1932 roku w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką został wypędzony z domu i skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 roku zostali obydwoje wywiezieni do KL Auschwitz-Birkenau. W obozie został zarejestrowany jako więzień 192731.
11 stycznia 1945 roku został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen). Po wyzwoleniu powrócił do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po odbyciu służby wojskowej pracował jako dziennikarz.
Bogdan Bartnikowski, Dni długie jak lata. Redaktor prowadzący: Michał Nalewski. Redakcja: Maria Talar. Projekt okładki: Paweł Panczakiewicz. Ilustracja na okładce: Powstanie Warszawskie. Śródmieście Północne. Grupa chłopców na ulicy Sienkiewicza. Korekta: Katarzyna Kusiojć, Bożena Hulewicz. Wydawca: Prószyński Media Sp. z o.o., Warszawa 2020, s. 504.
WSTRZĄSAJĄCA OPOWIEŚĆ O WOJNIE WIDZIANEJ OCZYMA DZIECKA
Wojna zabrała nam dzieciństwo, wielu życie. Chciałem, żeby po każdym z nas został trwały ślad...
Kiedy wybuchła wojna, Bogdan Bartnikowski miał siedem lat. W czasie Powstania Warszawskiego był łącznikiem i walczył na Ochocie. Jego opowieść to jedno z najbardziej poruszających świadectw dziecięcej wrażliwości wobec piekła wojennej rzeczywistości.
Bogdan Bartnikowski – urodzony w 1932 roku w Warszawie. W czasie Powstania Warszawskiego, po opanowaniu dzielnicy Ochota, gdzie mieszkał, przez oddziały RONA (Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Ludowa), wraz z matką został wypędzony z domu i skierowany do obozu przejściowego w Pruszkowie (tzw. Durchgangslager 121), skąd 12 sierpnia 1944 roku zostali obydwoje wywiezieni do KL Auschwitz-Birkenau. W obozie został zarejestrowany jako więzień 192731.
11 stycznia 1945 roku został razem z matką ewakuowany do Berlina-Blankenburga (komando robocze obozu Sachsenhausen). Po wyzwoleniu powrócił do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim stracił ojca. Przerwaną przez wojnę naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Po odbyciu służby wojskowej pracował jako dziennikarz.
Andrzej Krzysztof Torbus, Aż po horyzontu kres. Redakcja: Magdalena Węgrzynowicz-Plichta. Fotografia na przedniej okładce: Andrzej Mróz. Fotografia na tylnej okładce: FOTO STUDIO Konaszewska-Pyła. Wydawnictwo SIGNO, Kraków 2020, s. 160.
Andrzej Krzysztof Torbus – urodził się w 1950 roku w Sosnowcu; poeta, prozaik, autor tekstów piosenek, scenariuszy estradowych, redaktor, publicysta, recenzent, laureat konkursów literackich; Zasłużony Działacz Kultury; studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim; działał w Korespondencyjnym Klubie Młodych Pisarzy, współredagował miesięczniki literackie „Regiony” i „Okolice”; współzałożyciel Grupy Poetyckiej „Tylicz”; wielokrotny laureat Ogólnopolskiej Studenckiej Giełdy Piosenki Turystycznej oraz Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu; utwory publikował w prasie polskiej i zagranicznej.
Publikacje książkowe dla dorosłych: „Lato pogańskie” 1978; „Ballady marnotrawnego” 1990; „Błędomierz. Poemat o prowincji” 1995; „Nocne rozmowy” 1996; „Nostalgie” 1998; „Miłośniki. Miłosne liryki” 2001; „Na skraju lasu jest zielony dom” (wybór) 2006; „Moje Wigilie, moje zimy” 2012; „Trzy pocałunki” 2017; „Obrachunki osobiste” 2018.
Publikacje książkowe dla dzieci: „Podróż Pana Smoka” 1982,1985; „Przedszkolaka elementarz dziejów” 1985,1986,1987; „Olimpiada w ZOO” 1988; „Powrót Pana Smoka” 1988; „Krakowskie gołębie” 1995; „O toruńskich piernikach i teorii Kopernika” 2001; „Tomek Wskazówka” 2003; „Zasypianki” 2020.
Andrzej Krzysztof Torbus, Zasypianki. Ilustracje: Aleksandra Kucharska-Cybuch. Wydawca: KRD s.j. Karolak, Zieliński, Bydgoszcz 2020, s. 34.