Franciszek Haber, Chwila ważki. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 108.

Franciszek Haber, Planeta zegarów. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 116.

Franciszek Haber, Emigrant światła. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 132.

Franciszek Haber, Rozterki składacza słów. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 84.

Stefan Pastuszewski, Krótka historia literatury w Bydgoszczy. Rada naukowa: prof. Włodzimierz Jastrzębski, prof. Albert Kotowski, dr Stefan Pastuszewski, dr hab. Zbigniew Zyglewski. Recenzenci: dr Dariusz Tomasz Lebioda, dr hab. Paweł Soroka, dr hab. Mieczysław Wojtasik. Redakcja: Michał Pasternak. Korekta: Bronisław Pastuszewski. Konsultacja: Edward Małachowski, Ariana Nagórska. Na okładce: Jerzy Rupniewski – malarstwo ścienne w Saki Bernardyńskiej Miejskiej i Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2021, s. 532.

Stefan Pastuszewski jest magistrem filologii polskiej (Uni­wersytet Gdański), doktorem historii (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy), pisarzem i wydawcą.

Krótka historia literatury w Bydgoszczy jest pierwszą próbą syn­tetycznego przedstawienia dziejów literatury i życia literackiego na przestrzeni wieków w Bydgoszczy i subregionie bydgoskim. Obejmuje okres od epoki staropolskiej do 2020 roku, który z racji pandemii stał się wyraźną cezurą w dziejach miasta, kraju, świata. Przedstawia literatury narodowe: polską, niemiecką i żydowską. Ma charakter bardziej dokumentalny niż analityczno-wartościujący. Jest przeglądem twórczości literackiej wraz z całym splotem czynników, które jej na przestrzeni dziejów towarzyszyły. Nie jest to jednak opracowanie tylko encyklopedyczne, bowiem omawia również tendencje tematyczne i formalne w twórczości pisarzy z Bydgoszczy oraz lokalne życie literackie na tle ogólnych proce­sów społeczno-politycznych oraz regionalnych i lokalnych aktyw­ności organizacyjnych.

Opracowanie ma przede wszystkim charakter historyczno-socjologiczny, gdyż jego przedmiot – literatura jest zjawiskiem tak samoistnym oraz tak zindywidualizowanym i spersonalizowanym, jak również zależnym od czynników nie dających się ująć nauko­wo, że nie dopuszcza do klasycznych syntez historycznych.

Maria Szyszkowska, Twórczość jako sens istnienia w XXI wieku. Opracowanie redakcyjne: Andrzej Ziemski. Opracowanie graficzne, projekt okładki: Iwona Polańska. Zdjęcie na okładce – zbiory prywatne. Rysunki: Jan Stępień. Korekta: Grzegorz Bogucki. Wydawnictwo „Kto jest Kim”, Warszawa 2021, s. 136.

Prof. zw. dr hab. Maria SZYSZKOWSKA

Urodzona w Warszawie, ukończyła Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wydział Filozofii Chrześcijańskiej w Akademii Teologii Katolickiej. Habilitowała się w KUL–u. Wykładała filozofię na Uniwersytecie w Wiedniu.

Obecnie wykłada na Uniwersytecie Warszawskim dzieje filozofii i etykę oraz w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie – filozofię prawa, filozofię polityki i filozofię.

Była wiceprzewodniczącą Towarzystwa Higieny Psychicznej, którym kierował profesor Kazimierz Dąbrowski. Działała w Laboratorium Higieny Psychicznej utworzonym z inicjatywy Jerzego Grotowskiego.

Maria Szyszkowska, senator RP, była sędzią Trybunału Stanu. Powołała do życia Zakład Filozofii Polityki w ISP PAN. Poza filozofią polityki zainicjowała wieloma książkami filozofię codzienności oraz filozofię farmacji, jak również sformułowała własną teorię prawa naturalnego.

W 2005 roku nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla. Wyrazem tolerancji jest przygotowana przez Marię Szyszkowska i uchwalona dwukrotnie przez Senat RP V kadencji – ustawa o rejestrowanych związkach partnerskich między osobami tej samej płci.

Od wielu lat stale współpracuje z redakcją „Gazety Kulturalnej”.