Dziesięć. Praca na okładce: Aleksander Majerski. Wydawca: Miejska Biblioteka Publiczna w Limanowej, Limanowa 2017, s. 130.

Poezja na każdy dzień. Antologia Poezji Współczesnej. Redakcja i korekta: Magdalena Kapuścińska. Koordynator projektu i wybór wierszy: Monika Magda Krajewska. Obraz na okładce: Pixabay.com. Projekt okładki: Magdalena Kapuścińska i Monika Magda Krajewska. Oprawa graficzna okładki: Paweł Olejnik. Wydawnictwo Autorskie Magdalena Kapuścińska, Wieluń 2018, s. 128.

Monika Bronicka, Przygoda na rafie. Część 2. Redakcja: Anna Zygmanowska. Ilustracje: Magdalena Markiewicz, Dorota Jarek (s. 3). Korekta: Natalia Michalczyk, Łukasz Mackiewicz. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2018, s. 52.

Trójka rodzeństwa zamienia dom na jacht i znów żegluje po Wielkiej Rafie Koralowej u wybrzeży Australii.

W części 1. sześcioletni Jack opowiadał o spotkaniach z rekinami, płaszcz­kami, kangurami, żółwiami, meduzami, krabami i kalmarami. Tym razem oczami ośmioletniej Stasi przeżywamy przygody z krokodylem, gigantycz­nym granikiem kartoflanym, misiem koala i latającymi lisami. Na piaszczy­stej wyspie wielkości szkolnej klasy Stasia puszcza latawce, z australijską koleżanką przyrządza sałatkę z dzikich kwiatków, a czasem zajada się rybimi oczami, które ponoć najlepiej smakuj ą w rosole!

Przygoda na rafie to opowieść o rodzeństwie, które poznaje tropikalną australijską przyrodę, a w szczególności jej podwodny świat. To historia o dziecięcych przygodach w krainie egzotycznych zwierząt. Opowieść o ro­dzinie spędzającej miesiące na jachcie i traktującej go jak własny dom.

Liczne ilustracje obrazują przygody trójki bohaterów, a kolorowanki umożliwią czytelnikowi kreatywne przeniesienie się w świat australijskich barw.

Monika Bronicka – żeglarka, reprezentantka Polski na igrzyskach olim­pijskich w Sydney (2000) i Atenach (2004), podróżniczka, rzeczoznawca majątkowy, właścicielka szkółki żeglarskiej, mama trójki dzieci.

www.przygodanarafie.com

Kalina Izabela Zioła, Oczy od grzechu ciemne. Posłowie: Dariusz Tomasz Lebioda. Rysunek na okładce i ilustracje w książce: Jacek Strzelecki. Zdjęcie autorki: Studio MAHUM. Biblioteka TEMATU nr 131. Wydawnictwo TEMATU, Bydgoszcz 2017, s. 144.

(...) Fenomen poezji Kaliny Izabeli Zioły polega na umiejętności łączenia delikatności słowa z ostrością widzenia świata, światła z mrokiem i barwy z szarością. Jej wiersze stają się ewokacjami tajemnych przestrzeni, w których bytuje i które stały się jej częścią, tkanką łączną osobowości i pulsującej nieustannie świadomości. To jest sięganie do głębi biografii i doświadczeń codzienności, ale też próba mitologizacji chwili, zdarzającej się raz na całą wieczność, wracającej w snach, marzeniach i zadumie nad światem. To takie zawieszenie w zachwycie i trwodze, to pozostawanie w cieniu i subtelne wchodzenie w jasność, wiedza o świecie i starożytnych herosach, to próba stworzenia nowego paradygmatu cierpliwego oczekiwania Penelopy. (...)

Z Posłowia Dariusza Tomasza Lebiody

Eliza Segiet, Magnetyczni. Redakcja; Andrzej Żmuda. Wstęp: Andrzej Dębkowski. Posłowie: Kinga Młynarska. Projekt okładki i zdjęcie: Piotr Karczewski. Wydawnictwo Sowello, Rzeszów 2018, s. 88.

Artur Zygmuntowicz, Białoruś. Imperium kontrastów. Redaktor prowadzący: Justyna Maluga. Redakcja i korekta: Janina Małas. Projekt okładki: Michał Mierzejewski. Zdjęcia: Artur Zygmuntowicz i współtowarzysze podróży, archiwum telewizji Biełsat, domena publiczna. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2018, s. 304.

Na Białorusi nigdy nie byłem.
Ale jeździł tam często i opowiadał mój śp. Ojciec - Stanisław Cejrowski. Jeździł, gdyż chciał ocalić od zniszczenia dom rodzinny swego przyjaciela, Czesława Niemena. I tak czasami ciągnie mnie, żeby pojechać śladem ich obu.

Wojciech Cejrowski

Oddajemy w Państwa ręce książkę wymykającą się definicjom, bo „Białoruś - imperium kontrastów" jest jednocześnie reportażem, książką podróżniczą, zbiorem zabawnych anegdot oraz błyskotliwych obserwacji socjologicznych, do których materiał został zebrany przez autora podczas czterech podróży na Białoruś, w tym dwóch rowerowych. Jaka jest Białoruś?

• Białoruś to państwo jednocześnie opiekuńcze i represyjne, w którym nieznane są problemy ze znalezieniem przedszkola dla dziecka, ale na bezrobotnych nakłada się podatek od pasożytnictwa, a z opozycją rozmawia za pomocą pałek.
• Białoruś to kraj, w którym przeciętny obywatel zarabia miesięcznie równowartość 300 dolarów, na życie wydaje 400 i kolejne 100 zostawia na czarną godzinę.
• Białoruś to kraj, w którym prezydent w telewizji uczy, jak się prawidłowo sadzi i zbiera, ziemniaki czy remontuje dworce oraz osobiście, przed kamerami, widowiskowo zwalnia z pracy „podpadniętych" urzędników i dyrektorów.
• Białoruś to kraj, w którym większość obywateli, łącznie z prezydentem, nie zna. języka, narodowego, a oficjalnym członkiem zagranicznych delegacji rządowych jest nieletni syn prezydenta.
• Białoruś to nowoczesna, imponująca stolica i wsie, które niewiele zmieniły się od stu lat.
• Białoruś to zarówno sowiecki skansen z wszechobecnymi pomnikami Lenina, a nawet Dzierżyńskiego, jak i kraj z fantastycznymi obiektami sportowymi dostępnymi dla każdego, kto tylko chce trenować.
• Białoruś to jeden z rekordzistów w spożyciu alkoholu per capita, ale na ulicy nie spotkacie pijanego proszącego o parę groszy.
• Białoruś to śmiertelnie poważni urzędnicy państwowi i wyjątkowo życzliwi dla Polaków „statystyczni Kowalscy".
• Białoruś to połączenie ognia i wody, kraj, który będziecie Państwo wspominać dłużej niż Meksyk czy Tajlandię.