Tomasz Kędziak, Romantyczna historia i niczym albo początek czegoś. Korektor: Małgorzata Kędziak. Wydawnictwo Ridero, [bez miejsca wydania], s. 298.

Tomasz Kędziak – to autor urodzony w 1969 roku. Debiutował książką pt. „Statystyczny”, która była dobrze przyjętą, ciekawą i lekką lekturą. „Romantyczna historia o Niczym” jest jego drugim tytułem, który ukazuje się drukiem.

Dla niektórych czytelników jest to Kopciuszek XXI wieku w „bardziej dorosłej” wersji. Dla innych – opowieść o człowieku wkraczającym w nowy etap swojego życia, czerpiącym radość z muzyki i turystyki motocyklowej oraz... Wszystkiego jednak zdradzić nie wypada, to należy przeczytać. Czy jest to książka o miłości? Decyzja należy do czytelnika.

Kontakt do autora: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Józef Zdunek, Dotykanie nadziei. Redakcja i projekt okładki: Jerzy Wilgocki: Korekta: Janusz Urbaniak. i Fotografia na okładce: Marzena Wolkenstein. Wydawnictwo Rhytmos, Krotoszyn 2020, s. 102.

Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, doktor nauk humanistycznych (1980, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), nauczyciel, regionalista, bibliofil. Debiut prasowy: „Rzecz Krotoszyńska” (1995). Autor książek poetyckich: Pożegnania nieustanne (debiut książkowy 2014), Światło i cienie (2016), Wątpienia (2017), Labirynt (2018).

Ponadto opublikował trzy książki popularnonaukowe oraz liczne artykuły z zakresu historii regionu krotoszyńskiego, a także na inne tematy. W latach 2005-2019 był redaktorem rocznika Krotoszyn i okolice. Opracowania i materiały źródłowe (ukazało się 15 tomów).

Jest członkiem Klubu Literackiego DĄBRÓWKA w Poznaniu. Mieszka w Krotoszynie.

„Filozoficzna zaduma nad ludzką naturą, myśl o przemijalności człowieka i jego czasu często towarzyszą wierszom Józefa Zdunka. Wielką zaletą tej twórczości jest jej przystępność. Czytelnik znajduje tu własne uczucia, przemyślenia, losy i życiowe przypadki. Autor nie eksperymentuje w języku, nie ryzykuje zaufania odbiorcy. Chętnie odwołuje się do tradycyjnych motywów, nut... Siłą tych wierszy jest wiara i życiowy optymizm – wiara i wyobraźnia oraz pewność, że należy odrzucić złe myśli”.

Jerzy Grupiński

Apostołowie XX stulecia. Przekład z ukraińskiego: Kazimierz Burnat. Wydawnictwo Misto NW, Iwano-Frankiwsk 2020, s. 316.

Tadeusz Zawadowski, dopóki zegar tyka. Redakcja serii: Rafał T. Czachorowski. Redakcja: Jarosław Jastrzębski. Posłowie: Andrzej Dębkowski. Projekt okładki: Daria K. Kompf. Zdjęcie autora: Andrzej Walter. Wydawca: Fundacja Duży Format, Warszawa 2020, s. 70.

Tadeusz Zawadowski, poeta, redaktor, krytyk literacki. Urodził się w 1956 roku w Łodzi. Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1981 roku mieszka w Zduńskiej Woli, gdzie współtworzył Klub Literacki „TOPOLA” oraz Klub Twórczej Pracy „BEZ AUREOLI”. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Laureat około 250 międzynarodowych i ogólnopolskich kon­kursów oraz nagród literackich za całokształt pracy twórczej: POLCUL FOUNDATION w Sydney w 1997 roku, IANICIUSA im. Klemensa Janickiego w 2014 roku, Nagrody Ekspresjonistycznej FENIKSA im. Tadeusza Micińskiego w 2015 roku, SUPER CYSIORA w 2015 roku. Jest autorem ponad 1200 publikacji w ogólnopolskiej, emigracyjnej i zagranicznej prasie literackiej oraz w ponad 200 antologiach literackich. Wydał tomiki poetyckie: „Fotoplastikon” (1987), „Witraże” (1991), „Demony” (1992), „Przedrośla” (1994), „Listy z domu wariatów” (1995), „O Elizabeth, Berenice i jeszcze innych kobietach” (1997), „Krajobraz z kroplą w tle” (1997), „Lustra strachu” (2000), „Ścieżka obok raju” (2005), „Między hory­zontami” (2006), „Powrót do domu wariatów” (2007), „Listy i cienie” (2011), „Kiedyś” (2014) – Na­groda Literacka im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno i wyróżnienie XXXVII Międzynarodo­wego Listopada Poetyckiego, „Mrówka (2017), „Budzik z opóźnionym zapłonem” (Fundacja Duży Format, 2019). Jego wiersze i teksty kry­tyczne były tłumaczone na język angielski, rosyjski, grecki, łotewski, serbski, bośniacki, chorwacki i słoweński.

Jan Stępień, Cisza. Opracowanie redakcyjne: Andrzej Ziemski. Rysunki, projekt okładki: Jan Stępień. Wydawnictwo „Kto jest kim”, Warszawa 2020, s. 74.

Jan Stępień – pisarz, poeta, rzeźbiarz, rysownik oraz autor sztuk teatralnych.

Opublikował kilka powieści i zbiory opowiadań, a także kilka tomików wierszy. Zbiór krótkich opowiadań w języku niemieckim z jego rysun­kami został wydany przez Driesch Verlag w 2011 roku w Wiedniu. Przełożyła Dorothea Mueller-Ott. Wiersze i opowiadania przełożono także na języki angielski i arabski.

Wystawy rzeźb i rysunków miały miejsce w kilkunastu miastach w Pol­sce, również w Belgii i na Węgrzech.

W 2009 roku w Tarnowskim Teatrze im. Solskiego odbyła się prapre­miera jego sztuki „W windzie”. Monodram „Róża” zaprezentował Woj­ciech Siemion w Zamościu w 2010 roku.

W trzech książkach ukazały się rozmowy z Janem Stępniem, m.in. przeprowadzona przez Andrzeja Dębkowskiego w „Kiedy umiera po­eta, umiera świat. Rozmowy z pisarzami”.

Rysunki zamieszcza w wielu publikacjach książkowych.

O całości jego dorobku twórczego napisana została praca magisterska obroniona na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Bia­łymstoku, w 2003 roku.

Jest członkiem Warszawskiego Oddziału Związku Literatów Pol­skich oraz członkiem Polskiego Oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej z siedzibą w Wenecji.

Jan Stępień, Cisza. Opracowanie redakcyjne: Andrzej Ziemski. Rysunki, projekt okładki: Jan Stępień. Wydawnictwo „Kto jest kim”, Warszawa 2020, s. 74.