Irena Tetlak, czarne łabędzie. Redakcja: Andrzej Dębkowski. Projekt okładki: prodigi marketing. Zdjęcie autorki na IV stronie okładki: selfie autorki. Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2022, s. 64.
Irena Tetlak znów zaskakuje. Po ważnych książkach poetyckich, proponuje nam bardzo przemyślane widzenie świata. Robi to z wielkim zaangażowaniem, uczuciem i troską. Zdaje sobie sprawę z tego, że w wieku informacji, coraz częściej gubimy się w wyborach. Okrucieństwo wojny i ogólnie panująca znieczulica unicestwia nasze wnętrza, doprowadza do szaleństwa biednego Apollina, bo „czarne” i „białe” zlewają się coraz bardziej w jednolitą masę. Rzeczywistość coraz częściej zaskakuje nas negatywnie i mniej ma wspólnego z humanizmem i dobrocią. Jednocześnie poetka pokazuje nam, że jest szansa na odrodzenie, ale do tego potrzebne są: wiara, nadzieja, miłość i... pamięć...
Andrzej Dębkowski
Irena Tetlak, autorka pięciu książek poetyckich: Lilak (2013), Wnętrza (2014), Pod tym samym niebem (2016), Celina (2019) oraz Droga (2021). Prowadzi własny blog „Wiersze i obrazy Irena Tetlak” (irenatetlak.blogspot.com) oraz fanpage na Facebooku. Urodziła się w Radzyniu Podlaskim w 1958 roku. Mieszka i tworzy w Warszawie. Należy do warszawskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.
Joanna Vorbrodt, W szaleństwie realizmu. Redaktor prowadzący: Szymon Gumienik. Redaktor techniczny: Mirosław Głodkowski. Korekta: Zespół. Projekt okładki: Joanna Vordbrodt. Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2022, s. 34.
JOANNA M. VORBRODT
Poetka, autorka tekstów piosenek, kompozytorka, śpiewa, gra na thereminie i na perkusjonaliach.
W 2002 roku interpretacje jej wierszy zostały nagrane przez aktora Krzysztofa Kołbasiuka.
Publikowała między innymi w pismach takich jak: „Nowy Napis”, „Akcent”, „Migotania i Przejaśnienia”, „Portret”, „Magazyn Materiałów Literackich CEGŁA”, „Zeszyty Poetyckie”, „Kwartalnik Literacko-Artystyczny SZAFA”, „Helikopter”, „Poezja Dzisiaj”, „Gazeta Kulturalna”.
W latach 2017-2020 jej wiersze ukazywały się w Antologiach Warszawskiej Jesieni Poezji.
Trzykrotna stypendystka ZAiKS.
Wydała trzy płyty: „Nie ma przypadków” (2013), „Punkty zwrotne” (2018, płyta z debiutanckim tomikiem wierszy o tym samym tytule) i „Korytarze” (2022).
Poeta pamięta. 50. Antologia Warszawskiej Jesieni Poezji. Redakcja: Jerzy Jankowski, Zbigniew Milewski, Grzegorz Trochimczuk. Współpraca: Aldona Borowicz, Marek Wawrzkiewicz. Wstęp: Marek Wawrzkiewicz. Projekt okładki: Grzegorz Trochimczuk z wykorzystaniem grafiki: Adam Mickiewicz według dagerotypu paryskiego z 1842 roku i Andrey’a Denyer’a z 1859 roku. Wydawca: Związek Literatów Polskich, Warszawa 2022, s. 108.
Jerzy Giedryc, Stefan Kisielewski, Listy 1946-1991. Redakcja: Paweł Kądziela. Wstęp: Adam Michnik. Opracowanie i przypisy: Łukasz Garbal. Posłownie: Rafał Habielski. Opracowanie graficzne: Jan Bokiewicz. Korekta: Cezary Gawryś. Recenzent: prof. Andrzej Friszke. Wydawca: Biblioteka „Więzi”, tom 368, seria: Archiwum Kultury, nr 22, Warszawa 2020, s. 390.
Maria Szyszkowska, Poza kratami poprawności. Opracowanie redakcyjne: Andrzej Ziemski. Opracowanie graficzne, projekt okładki: Iwona Polańska. Zdjęcie na okładce, rysunki: Jan Stępień. Korekta: Grzegorz Bogucki. Wydawnictwo „Kto jest Kim”, Warszawa 2022, s. 114 + 10 nlb.
Profesor zwyczajny Maria Szyszkowska jest rektorem „Pedagogium” Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. Zostało wydanych ponad 40 jej książek z zakresu filozofii prawa, filozofii polityki, etyki, dziejów filozofii oraz powołanych przez nią dziedzin: filozofii farmacji oraz filozofii codzienności.
Wykładała filozofię na Uniwersytecie w Wiedniu.
Maria Szyszkowska wniosła istotne treści do nauki jaką jest higiena psychiczna współdziałając z profesorem Kazimierzem Dąbrowskim.
Udzielała porad psychoterapeutycznych m.in. w Laboratorium Higieny Psychicznej utworzonym z inicjatywy Jerzego Grotowskiego.
Była senatorem RP, wcześniej sędzią Trybunału Stanu RP.
W 2005 roku została nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla.
Sławoj Kopka, Zelów. Zdarzyło się. Redaktor prowadzący: Teresa Łozowska. Redakcja: Monika Ulatowska. Projekt okładki: Ania Skurska. Wydawca: KSIĘŻY MŁYN Dom Wydawniczy Michał Koliński, Łódź 2022, s. 208.
Zelów – choć to niewielkie, wydawałoby się prowincjonalne miasteczko – potrafi budzić emocje. Ważne dla miasta i jego mieszkańców wydarzenia zainspirowały autora do odkrywania przeszłości tego wyjątkowego miejsca, do poznawania jego historii, skomplikowanych losów społeczności czy tragicznych wydarzeń sprzed lat.
Wielokulturowość i wielowyznaniowość, tworzące obraz najpierw wsi, później osady, a w końcu miasteczka, należą już do przeszłości. Tę odległą historię Sławoj Kopka przywołał w opowieści o zelowskich Czechach, którzy do dziś stanowią największą w środkowej Polsce mniejszość czeską. Autor wspomina też rok 1957, kiedy Zelów zyskał prawa miejskie. W wydarzeniu tym niemałą rolę odegrała delegacja miejscowych notabli u ówczesnego premiera Józefa Cyrankiewicza. Rok 1957 zapadł w pamięci wszystkich zelowian. To wtedy doszło do spektakularnego procesu uznanego za „pierwszą [...] aferę gospodarczą w państwie ludowym”. Na ławę oskarżonych trafiło wówczas z zarzutami malwersacji kierownictwo największego lokalnego zakładu. Wkrótce całą społecznością wstrząsnęło inne tragiczne zdarzenie. Bezbronni uczniowie nie byli w stanie obronić się przed okrutnymi ciosami miotającego się w szale kierownika szkoły.
Powrót po latach do tamtych czasów nie jest łatwy. Nasza pamięć zawodzi, a o złych sprawach i ludziach nie chcemy sobie przypominać. Zelów nadal trwa, mieszkańcy zmagają się z codziennością, ale i z nadzieją patrzą w przyszłość. Bo czy inny scenariusz jest możliwy?
Sławoj Kopka – zelowianin obecnie mieszkający w Warszawie, doceniający urok rodzinnego miasteczka. Zafascynowany jego przeszłością i wielokulturowością ukształtowaną przez Czechów, Żydów, Niemców i Polaków. Od lat zainteresowany sprawami miasta. Za osobisty sukces uważa nadanie jednej z ulic imienia pierwszego rodowitego zelowianina, bohatera wojny polsko-bolszewickiej, pierwszego po II wojnie światowej wójta i odważnego strażaka. Autor książek: Wszyscy się nas boją; Szare miasto; Wizytownik zelowski; Żołnierze komendanta. Chłopcy malowani z Zelowa; Pierwsi zelowscy licealiści. Ponadto 10 dni, które wstrząsnęły Rakowiecką i Trzeba było spalić ich w tej chałupie.
Izabela Fietkiewicz-Paszek, Koniec srebrnej nitki. Obrazy: Jarek Wójcik. Projekt typograficzny i opracowanie graficzne: Maria Kuczera. Redakcja i konsultacja literacka: Patrycja Jarosz, Janusz Taranienko. Korekta: Roman Rojewski. Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Tanowo 2022, s. 68.
Niespotykana forma, sonet – quasi rozmowa z umarłymi, pośmiertny dialog, uchwycone najcenniejsze chwile z ich historii, nieraz tragicznych, wręcz portrety psychologiczne z celną diagnozą! I jak to się czyta, szczególnie na głos! I jaki jest pogłos, jak się zmieniają obrazy!
Jarosław Trześniewski-Kwiecień