Andrzej Dębkowski, ...na ziemi jestem chwilę... Redakcja, projekt okładki i zdjęcie na I stronie okładki: Andrzej Dębkowski. Zdjęcie na IV stronie okładki: Andrzej Walter. . Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2021, s. 64. 

Najnowszy tom poezji Andrzeja Dębkowskiego, poety, krytyka literackiego, eseisty i dziennikarza, redaktora naczelnego „Gazety Kulturalnej”. 

Andrzej Dębkowski jest laureatem kilkudziesięciu  konkursów literackich, wielu nagród i wyróżnień, m.in. dwukrotnym laureatem Wielkiego Lauru Międzynarodowej Jesieni Literackiej Pogórza w dziedzinie publicystyki kulturalnej i felietonistyki (2002, 2004), Nagrody XXI Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu roku na książkę roku (1998), Medalu Labor Omnia Vincit („Praca wszystko zwycięża”) Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, Nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego w kategorii „Dziennikarz roku” (2015), nominowany do Nagrody Literackiej im. J. Iwaszkiewicza (2017). Laureat Nagrody Literackiej im. J. Iwaszkiewicza (2020). Laureat Nagrody „Superekslibrisu Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi” (2020).

Autor ponad tysiąca publikacji prasowych. Jego wiersze tłumaczono na język włoski, czeski, litewski, estoński, rosyjski, węgierski, serbski, ukraiński, niemiecki, grecki, białoruski, angielski, esperanto i ukazały się drukiem w pismach literackich w Niemczech, Czechach, Rosji, na Węgrzech i na Litwie.

Współpracuje, jako publicysta z prasą kulturalną w kraju i za granicą. Jego prace eseistyczne były publikowane w wielu opracowaniach naukowych. Od 1997 roku należy do warszawskiego oddziału Związku Literatów Polskich, gdzie w latach 2011-2015 był członkiem Zarządu Głównego. Obecnie jest członkiem komisji kwalifikacyjnej przy Zarządzie Głównym Związku Literatów Polskich.

Grzegorz Górny, Janusz Rosikoń, Tajne archiwum watykańskie. Nieznane karty z historii kościoła. Redakcja i korekta: Agnieszka Pawlik-Regulska, Maria Wyszkowska. Współpraca: Jan Kasprzycki-Rosikoń. Rysunki: Piotr Karczewski. Projekt graficzny: Krystian Waliszewski. Współpraca DTP: Honorata Kozon. Wydanie II, Rosikon Press, Izabelin-Warszawa 2021, s. 352. 

Marek Wawrzkiewicz, Chwila jawy. Redaktor prowadzący: Szymon Gumiennik. Projekt okładki: Grzegorz Trochimczuk. Wydawca: Marszałek Development & Press, Toruń 2021, s. 74. 

Jean Favier, Wojna stuletnie 1337-1453. Przekład: Artur Foryt. Przygotowanie edycji: Jacek Małkowski. Redakcja: Justyna Nowakowska, Marcin Grabski. Ilustracja na okładce: Bitwa pod Crecy, Jean Froissart 1337-1410, Domena publiczna. Wydawnictwo Astra, Kraków 2021, s. 808. 

Wojna stuletnia to historia najdłuższego i przełomowego konfliktu w dziejach średniowiecznej Europy, który był ostatnim aktem wojny rozpoczętej w czasach pięknej księżnej Eleonory Akwitańskiej. To regularnie wznawiane we Francji dzieło uchodzi za jedno z najwybitniejszych ujęć historii tej wojny, a właściwie serii wojen angielsko-francuskich o spadek po Kapetyngach, różniących się zarówno charakterem, jak i zasięgiem. Nie należy zapominać, że wojnie stuletniej, która była rozciągniętym w czasie zderzeniem dwóch potęg, towarzyszyły bunty we Flandrii, walki angielsko-szkockie, wojny o sukcesję w Bretanii i Kastylii, a także problemy z najemnikami, dla których wojaczka była jedynym źródłem zarobku.

Autor pokazuje, jak po obu stronach kanału La Manche, zwłaszcza w narodzie francuskim, omawiany konflikt stopniowo prowadził do odejścia od dziedzictwa epoki feudalnej i tworzenia nowożytnych struktur państwowych. Wojna, w której uczestniczyli wszyscy poddani – zarówno elita, jak i plebs – była wyrazem głębokich przemian społeczno-gospodarczych.

Ogromny wpływ na podejście średniowiecznego człowieka do wojny i na sam przebieg konfliktu miały kryzysy gospodarcze, epidemie, powiązania polityczno-społeczne, narodziny świadomości narodowej, podział chrześcijaństwa między dwóch papieży, reforma Kościoła, skutki finansowego marnotrawstwa, konflikty interesów i rozgrywki między stronnictwami.

Jean Favier wzbogaca swoją opowieść opisami, które przybliżają odczucia średniowiecznego człowieka, jego sposób życia, cierpienia, próby przetrwania wojennych zawirowań i dostosowania się do nowej sytuacji.

JEAN FAVIER (1932-2014) – francuski historyk, długoletni dyrektor generalny Archivesnationales, dyrektor studiów Ecole pratique des Hautes Etudes i profesor uniwersytetów w Rouen i Paris-Sorbonne. Popularyzator epoki schyłku średniowiecza, w swoim dorobku ma również dzieła wykraczające poza ten okres historyczny. Polski odbiorca dotychczas miał okazję poznać jego niepospolity warsztat pisarski dzięki pracy Wielkie odkrycia od Aleksandra do Magellana, opublikowanej w 1996 roku.

Piotr Nowak, Tęsknić za niemożliwym. Redakcja: Andrzej Żmuda. Projekt okładki, zdjęcia, rysunki i utwory: Piotr Nowak. Wstęp, wsparcie korektorskie: Krzysztof Szymomniak. Wydawnictwo Sowello, Rzeszów 2021, s. 136. 

Izabela Wagner, Bauman. Biografia. Redakcja: Adam Michajłów. Projekt okładki: Tomasz Majewski. Ilustracja na okładce: Eamonn McCabe/Popperfoto // Getty Images. Korekta: Adam Osiński, Beata Wójcik. Indeks: Słowne Babki. Redaktor inicjujący: Bartłomiej Nawrocki. Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2021, s. 839. 

Głośna międzynarodowa biografia Zygmunta Baumana w końcu po polsku.

Dla jednych wybitny socjolog, twórca teorii płynnej nowoczesności i światowej sławy intelektualista. Dla innych – zdrajca i stalinista, który aktywnie kładł fundamenty pod budowę opresyjnego powojennego systemu.

Z Polski uciekał dwukrotnie: jako dziecko tuż po wybuchu II wojny światowej i jako wybitny nauczyciel akademicki w 1968 roku.

Z uniwersytetu usunęła go ta sama władza, której podobno tak gorliwie służył. Przez całe życie bronił idei, w które wierzył, a jego dzieła – niekiedy dojmująco pesymistyczne – zawsze miały w sobie pewnego rodzaju czułość i nadzieję.

Izabela Wagner, która jako pierwsza dotarła do niepublikowanych wcześniej prywatnych zapisków Baumana, wnikliwie analizuje kolejne wydarzenia z jego życia, próbując zrekonstruować, kim tak naprawdę był jako świadek i uczestnik historii. Z setek dokumentów, zeznań i świadectw wyłania się nie tylko portret człowieka wyjątkowego, lecz również obraz tego, jak z tą wyjątkowością my sami się obchodzimy.

Bauman. Biografia Izabeli Wagner ukazała się już po angielsku i portugalsku, a w przygotowaniu są kolejne wydania: hiszpańskie, koreańskie i chińskie.

Dr hab. Izabela Wagner, ur. 1964 – profesor socjologii w Collegium Civitas i badaczka w Institut Convergences Migrations w Paryżu, absolwentka Akademii Muzycznej w Poznaniu. Główną oś jej zainteresowań badawczych stanowią biografie. Doktorat z socjologii obroniła w paryskiej Ecole des hautes etudes en Sciences sociales w 2006 roku. Profesorka i badaczka wizytująca m.in. na Uniwersytecie Harvarda oraz na uczelniach w Nowym Jorku, Rzymie, Szanghaju, Paryżu oraz Strasburgu. Od 2016 roku mieszka na Sardynii, gdzie jako wolontariuszka pracuje w obozie dla uchodźców.