Archiwum nowości książkowych

Nowości książkowe

Eliza Segiet, Zamyślenia. Redaktor prowadząca: Wioletta Tomaszewska. Projekt okładki: Robert Rumak, Piotr Karczewski. Fotografia na okładce: Piotr Karczewski. Korekta: „Dobry Duszek”, Bogusław Jusiak. Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o., Konin 2020, s. 112.

Eliza Segiet – absolwentka Wydziału Filozofii. Opublikowała 11 książek (w tym poezja, utwory sceniczne, krótka proza). Jej teksty można znaleźć także w licznych antologiach w Polsce i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union, korespondent we włoskim dzienniku internetowym „Polacy we Włoszech”.

Laureatka (dwukrotna) Międzynarodowej Publikacji Roku w „Spillwords Press” (USA), „Złotej Róży” – Nagrody Literackiej im. Jarosława Zielińskiego (2019), za tom Magnetyczni z 2018 roku, „Elite Writer's Status Award” (2019), Międzynarodowej Nagrody „Award of Literary Excellence” (2020) w uznaniu za niezwykłe dzieło i wkład na rzecz literatury narodowej i światowej. Nominowana do „Pushcart Prize 2019”, „iWoman Global Awards 2020” oraz do „Naji Naaman Literary Prize 2020”.

Jej sercu bliska jest myśl Arthura Schopenhauera: Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać.

Nie jest łatwo w krótkiej formie zawrzeć kwintesencję pewnych problemów i zjawisk. Jeszcze trudniej, gdy twórca bierze na warsztat ludzkie emocje, uczucia i silne przeżycia. Elizie Segiet jednak się to udało. Udało w swoich opowiadaniach opowiedzieć o człowieku. O tym, co go dręczy i co się nie pozwala zasnąć. O namiętnościach i ludzkich ułomnościach, a także o tym, że samotność to choroba naszych czasów. „Zmyślenia” to zbiór krótkich form o emocjach, których doświadcza każdy z nas. Nie sposób bowiem przejść obojętnie wobec obrazu ludzkich losów ukazanych piórem poetki – czasami przytłaczających, a czasami napawających optymizmem. Eliza Segiet ze swoim zmysłem obserwacji, a także z właściwą sobie umiejętnością treściwego przekazu, zaprasza do świata pełnego poezji, krasnali, literatów oraz zwykłych ludzi. Można się wzruszyć i można zatrwożyć, ale przede wszystkim zadziwić wielością światów wokół nas. To niepowtarzalny zbiór. Napisany z pasją, okraszony lapidarną formą. Świat pisany prozą, a widziany oczami poetki.

Wioletta Sadowska – subiektywnieoksiazkach.pl

Joanna i Norbert Dawidczykowie, Trzy razy miłość. Opowieść małżeńska. Redakcja i korekta: Beata Demska. Zdjęcie na okładce: www.pixabay.com. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2020, s. 128.

Po „Bigosie” i „Torciku”, książkach, które stanowiły wprowadzenie w arkana życia małżeńskiego i okazały się znakomitymi miniporadnikami dla małżonków, Joanna i Norbert Dawidczykowie postanowili opowiedzieć o swojej historii. „Trzy razy miłość” to zapis ich wspólnej drogi. Małżonkom, od chwili poznania, towarzyszy szeroka perspektywa życia. Nie chcą być tylko dla siebie. W pełni świadomi posiadanych darów, dzielą się nimi. Ich miłość nieustannie rozwija się, przyjmując potrójną postać. „Opowieść małżeńska” wiernie to oddaje. Pierwszej miłości Dawidczykowie doświadczają w relacji małżeńskiej. Ich druga miłość to dzieci. Trzecią zaś jest Kościół, któremu służą poprzez pracę z małżeństwami w ramach diakonii „Odnowa rodzinom”.

„Opowieść małżeńska” to niezwykłe świadectwo. Potwierdza głośną tezę amerykańskiej publicystki Mary Eberstadt, która w silnych rodzinach, pełnych wiary w Boga, upatruje antidotum na kryzys zachodniej cywilizacji.

Gorąco polecam nową książkę Joanny i Norberta Dawidczyków.

ks. prof. UKSW dr hab. Przemysław Artemiuk

Joanna i Norbert Dawidczykowie – szczęśliwi małżonkowie od 2001 roku, rodzice trójki dzieci. Od wielu lat zaangażowani w pracę na rzecz małżeństw i rodzin, poprzez prowadzenie w różnych miejscach Polski: warsztatów, konferencji, spotkań panelowych, dni skupienia i rekolekcji wyjazdowych. Są mediatorami rodzinnymi i terapeutami małżeńskimi, a w Ostrołęce, gdzie mieszkają, prowadzą poradnię małżeńską, mediacyjną i psychoterapii indywidualnej „Spotkanie”. Od 1997 roku zaangażowani w Katolicką Odnowę w Duchu Świętym w Polsce. W jej strukturach pełnili różne funkcje, w tej chwili są odpowiedzialni w kraju za zainicjowaną przez siebie diakonię małżeńską „Odnowa rodzinom”. Swoją trzecią książkę napisali z miłości do małżeństw, które spotykają na drodze życia.

Barbara Janas-Dudek, Mamidło. Redakcja i korekta: Joanna Mueller. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Konrad Kowalczyk. Wydawca: Zaułek Wydawniczy Pomyłka, Szczecin 2020, s. 66.

Barbara Janas-Dudek

Poetka, współtwórczyni Portu Poetyckiego, autorka trzech tomów wierszy: „Oczy na uwięzi” (Tawa, 2009), „Zakład pracy chronionej” (Zaułek Wydawniczy Pomyłka. 2012), „Za wcześnie na rytuały” (Anagram. Warszawa 2017) oraz arkusza poetyckiego „Alfabet leku” (Zaułek Wydawniczy Pomyłka, 2011). Tłumaczona na język bułgarski.

Poeci czasu niedokonanego. Antologia. Redakcja: Dorota Jędraszyk. Autor pomysłu: Marek Słomiak. Redakcja językowa: Justyna Kozłowska. Projekt okładki: Radosław Karbowiak. Przedmowa: Łukasz Kaczmarek. Wydawnictwo Literackie ATENA, Poznań 2019, s. 128.

Danuta Bartoszuk, Dotykając przemijania. Zdjęcia: Dariusz Kukuła. Korekta: Joanna Jakubik, Danuta Bartoszuk. Redakcja i opracowanie graficzne: Wydawnictwo PRINT-LAND, Warszawa 2017, s. 60.

(...) Każdy z nas mierzy się z własnym dzisiaj, z własnym wczoraj, próbuje na ślepo dotknąć własnego jutra. Przeczytajcie te wiersze. Umiejętność zamykania pytań i odpowiedzi w strofy wierszy to nie tylko piękna pasja, nie tylko terapia. To także poezja. To coś, co pomaga żyć, widzieć i oddychać. I takie są właśnie te żywe wiersze, w których płynie krew, puls uderza miarowo, a rany zasklepiają się wolno. Żywe wiersze Danuty Bartoszuk.

Tadeusz „Coobus” Knyziak, [fragment Wstępu]

Danuta Bartoszuk, urodzona w milenium chrztu Polski w Olecku. Z wykształcenia filolog rosyjski. Pracowała jako nauczyciel, bibliotekarz, tłumacz. Była redaktorem działu poezji w Nowej Gazecie Literackiej, następnie w Nowych Myślach, Od kilkunastu lat mieszka koło Warszawy. Należy do warszawskiej grupy literacko-muzycznej Terra Poetica oraz Stowarzyszenia Autorów Polskich.

Jej wiersze znalazły się w kilku publikacjach Wydawnictwa św. Macieja Apostoła, w antologii charytatywnej „Czas kobiety”, almanachu „10 lat! Terapia piórem” oraz Antologii Letniej Grupy Poetyckiej „Ogród Poetów”.

Taras Melnyczuk, Książę rosy. Przekład z ukraińskiego: Kazimierz Burnat, Wydawnictwo Misto NW, Wrocław-Iwano-Frankiwsk 2020, s. 160.

Julian Hardy, Jazda na rydwanie. Redakcja: Paweł Pomianek. Okładka: Michał Duława. Foto: SJ Duran, Merydolla, Yasbrand Cosijn, Rafael Trafaniuc. Wydawnictwo Novae Res, Gdynia 2020, s. 892.

ZAPOWIEDŹ WYDAWNICZA

Gdy znajdziesz się na granicy śmierci, już na zawsze będziesz kochał życie.

Rok 1938, Bydgoszcz. Osiemnastoletni Robert Meissner mieszka ze swoją zgorzkniałą matką, pragnąc w końcu rozpocząć samodzielne, dorosłe życie. Dzięki sąsiadce, pani Anieli, która zawsze ma dla niego czas i słowa otuchy, łatwiej jest mu radzić sobie z trudami codzienności. W końcu nadchodzi moment, na który długo czekał: powołanie do wojska otwiera Robertowi drzwi do nowych przygód, doświadczeń i podróży. Wojenna zawierucha rzuca go w różne części Europy, a zadania, jakie postawi przed nim los, będą niezmiernie wymagającym egzaminem jego dojrzałości.

Jazda na rydwanie to epicka, pełna napięcia i emocji powieść, w której wydarzenia historyczne przeplatają się z porywającymi wątkami miłosnymi, a odmalowane z pietyzmem realia życia z czasów II wojny światowej pozwalają przenieść się do świata, którego już nie ma.