Nowości książkowe

 

Jerzy Utkin, Gdy gaśnie sumienie. Redakcja: Stefan Pastuszewski. Korekta: Romuald Mikołajczak. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2019, s. 32.

 

 

Jerzy Utkin – przede wszystkim poeta nurtu liryki obywatelskiej, posługujący się najczęściej mową wiązaną. Autor ponad trzydziestu publikacji książkowych, nie tylko z zakresu literatury pięknej. Ostatnie książki poetyckie, które ukazały się nakładem Instytutu Wydawniczego „Świadectwo” to: „Chleb i kamienie” (2015), „Psalm skopanego psa” (2016) oraz „Krótka pamięć Europy” (2018).

Debiutował w pierwszej połowie lat 80. XX w. Na przestrzeni ostatnich 35 lat jego utwory prezentowane były m. in. na łamach takich ogólnopolskich periodyków literackich jak: „Twórczość”, „Akant”, „Gazeta Kulturalna”, „Temat”, „Autograf”, „Nihil Novi”, „Okolica Poetów” i wielu innych. Jego wiersze tłumaczone były m. in. na język rosyjski, ukraiński, białoruski, grecki, szwedzki, niemiecki i francuski.

Dziennikarz oraz prozaik (powieści: „Czarny Albatros” – 2003, 2014 i „Chwiejnym krokiem przez bagno” – 2011 oraz zbiór opowiadań „Listy z kraju obłąkanych” – 2013), a także autor tekstów piosenek i wierszy dla dzieci, które znalazły się w książkach: „Niewidzialny łyżwiarz” – 2006, „Zaproszenie do ciszy” – 2007 oraz „Za firanką pajęczyn” – 2008. Jedna z jego piosenek pt. „Pierwszy śnieg” znajduje się w programie wychowania muzycznego klas IV-VI szkoły podstawowej.

Należy do Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.

 

Wolfgang Amadeusz Mozart. Wybór listów. Wybór, przekład, opracowanie naukowe, kalendarium: Ireneusz Dembowski. Projekt okładki i stron tytułowych: Lidia Michalak-Mirońska. Zdjęcie na okładce: De Agistini / Indigo Images (list), Biblioteka Kongresu USA (reprodukcja). Graficzny ozdobnik w środku książki: neyro2008/123 RF. Wydawca: Dąbrówka Gujska. Redaktor prowadząca: Barbara Surówka. Redakcja językowa: Olga Gorczyca-Popławska. Korekta: Paweł Wielopolski. Indeks: Łukasz Halida. Projekt graficzny wnętrza: Maria Czekaj. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2019, s. 670.

 

 

Listy Mozarta i jego kręgu to jeden z najważniejszych zbiorów korespondencji XVIII wieku, nazywany niekiedy biblia, mozartowską. Są fascynującą kroniką epoki i myśli jej uprzywilejowanego świadka, ale przede wszystkim bezcennym źródłem wiedzy o człowieku, dokumentacją dla badaczy i biografów kompozytora. Zdaniem Alfreda Einsteina są to najpiękniejsze listy, jakie kiedykolwiek wyszły spod pióra muzyka. Duża w tym zasługa Leopolda Mozarta, ojca Wolfganga, który do regularnego pisania listów przywiązywał ogromną wagę.

Książka stanowi przekrój przez najważniejsze okresy życia kompozytora, który żył niespełna trzydzieści sześć lat. Zawiera listy Mozarta, bliskich z jego rodzinnego kręgu oraz przyjaciół, znajomych i innych osób, wśród których działał.

Przekład Ireneusza Dembowskiego opiera się na kompletnym wydaniu niemieckim opracowanym przez W. Bauera i O. E. Deutscha. Niniejsze wydanie ma charakter źródłowo-krytyczny, wszystkie listy opatrzono przypisami uwzględniającymi najnowszy stan badań. W książce zamieszczono również kalendarium życia Mozarta oraz indeks postaci.

Książka jest przeznaczona zarówno dla muzykologów i osób związanych profesjonalnie z życiem muzycznym, jak i miłośników muzyki pragnących zgłębić biografię i twórczość Mozarta.

 

Magdalena Kapuścińska, Aneks do rzeczywistości. Redakcja: Kalina Izabela Zioła. Korekta Rafał Kasprzyk. Projekt okładki: Oskar Kapuściński. Na okładce wykorzystano zdjęcie Michała Kapuścińskiego. Wydawnictwo Autorskie Magdalena Kapuścińska, Wieluń 2019, s. 76.

 

 

 

Magdalena Kapuścińska podbiła serca czytelników swoją osobowością, uśmiechem, a przede wszystkim poezją o rozpoznawalnym i unikatowym stylu. Pisze wiersze, co oczywiste, z kobiecej perspektywy z ogromną” wrażliwością na odcienie życia, ale potrafi być również ujmująco pragmatyczna realistycznie oceniając otaczający nas świat. Tytuł tomiku idealnie współgra z zawartymi w nim utworami. Poetka odrywa nas od szarej rzeczywistości, by wspólnie z czytelnikiem złapać „oddech w chmurach”. Serdecznie Państwu tę poetycką podróż polecam!

Monika Magda Krajewska (Poezja na każdy dzień)

 

 

Zaczerpnij z poezji, w której znajdziesz tęsknotę za dawnym porządkiem, miłosne songi, skrzące się ogniem uczucia. Dane ci będzie uczestniczyć w zwycięskich bojach z dławiącą rzeczywistością. Razem z autorką poczujesz radość z codziennego zmagania się z losem. Znajdziesz tu całą gamę uczuć -przeżytych, boleśnie doświadczających, do bólu prawdziwych.

Jakub Hapka (Konfraternia Kozirynek)

 

 

Liryka i głos poetycki tomiku Magdaleny Kapuścińskiej aktualizuje nasze człowieczeństwo, które, jak obrazuje poetka, wpisuje się w rzeczywistość wielu płaszczyzn. Obok trafnych metafor, obrazujących nas, ludzi współczesnych, pojawiają się obrazy bardzo sentymentalne i melancholijne tworzące mozaikę indywidualnego portretu poetki. Kobiety silnej, niezależnej, a w głębi serca kruchej, świadomej swej przemijalności i śmiertelności. Kapuścińska stawia pytania, kreśli portrety emocjonalne i refleksyjne, które stają się sugestywnymi piętnami na naszych sercach i po które będziemy sięgać niejednokrotnie. Zwłaszcza w chwilach najtrudniejszych.

Agnieszka Krizel (Nietypowe recenzje)

 

Barbara Tylman, Opowiadania. Wydawca: Media-Expo Wawrzyniec Wierzejewski, Poznań 2019, s. 112.

 

 

 

Barbara Tylman, Najwyższy czas. Wydawca: Media-Expo Wawrzyniec Wierzejewski, Poznań 2019, s. 52.

 

 

 

Maria Wardzichowska-Woźniak, Przeźroczystość. Redakcja: Helena Górska. Projekt okładki: Ksawery F. Szyszkowicz. Fotografia – ze zbiorów autorki. Oficyna Wydawnicza VARIA, Łódź 2017, s. 90.

 

 

 

Tadeusz Maksimowicz, jak to było... Redakcja i korekta: Magdalena Czarnecka. Projekt graficzny okładki: Piotr Paczuski. Wydawca: Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2019, s. 236. 

 

 

 

Z Tadeuszem poznaliśmy się pod koniec lat sześćdziesiątych, oczywiście w Olecku, przy okazji organizacji jakiejś imprezy muzycznej. On nie urodził się w tym mieście -ja też nie. Jego i mnie przywieziono tutaj, gdy byliśmy dziećmi. Nasze lata młodzieńcze upłynęły nad Lega, i nad Jeziorem Oleckim, chodziliśmy na ryby i ciągnęło nas do śpiewania; kiedyś chyba nawet coś zaśpiewaliśmy razem. Przyszedł moment, że obaj opuściliśmy Olecko i rozpoczęliśmy dorosłe życie z dala od naszego miasta. Ale obaj je kochamy, bo w nim zostawiliśmy po kawałku siebie; obaj też lubimy wspomnienia.

Słyszałem kilka razy, jak opowiadał - aż wreszcie zdecydował się zrobić sobie prezent urodzinowy i zebrał wspomnienia o swoich przodkach, o ich życiu na tle historycznych wydarzeń, które miały miejsce w naszej ojczyźnie w ciągu ostatnich'stu, stu dwudziestu lat. Jak to było... to opowieści historyczno-genealogiczne opowiedziane lekkim językiem, ale z szacunkiem do dat i szczegółów historycznych.

Tadeuszu! Życzę Ci z okazji Twojego Jubileuszu wielu fajnych chwil spędzonych z ludźmi, którzy zechcą, porozmawiać z Tobą, o tych wspomnieniach zawartych w tej publikacji.

Janusz Panasewicz