Jan Gać, Moja Ziemia Święta. Redaktor prowadzący: Justyna Maluga. Redakcja i korekta: Ludmiła Kucharska / Manufaktura Pióra. Fotografie: Jan Gać. Opracowanie graficzne: Michał Mierzejewski. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2020, s. 332.
Książka „Moja Ziemia Święta” jest osobistym zapisem relacji zadzierzgniętych pomiędzy autorem a odwiedzanymi miejscami biblijnymi. Opowieść otwiera garść refleksji wywołanych pobytem w Nazarecie. W oparciu o relacje ewangelistów, tradycję apostolską, dostępne źródła historyczne, autor próbuje niejako sprowokować Grotę Zwiastowania do przemówienia swymi wewnętrznymi treściami, jakże bogatymi, i jakże ważnymi w kontekście tam właśnie rozpoczętego planu zbawienia.
Towarzysząc podróży młodziutkiej Maryi, autor dociera do zacisznej, pachnącej sosnami dzielnicy Ain Karem, ukrytej wśród wzgórz pod hałaśliwą od tętna życia Jerozolima. I snuje refleksje, co tak ważnego się tam wydarzyło, a potem śladem Świętej Rodziny dociera do Betlejem.
Autor zaprasza czytelnika do powrotu do Galilei, w okolice Nazaretu, nad piękne Jezioro Galilejskie, na galilejskie wzgórza, każe przekroczyć rzekę Jordan, która zawsze była rzeka graniczną. Doświadczamy fascynującej podróży po historycznych miejscach, w których warstwami odkładały się kolejne zdarzenia jakże burzliwych dziejów kraju. Przez Samarię podążamy za Jezusem do Jerozolimy, gdzie odbyły się ostatnie akordy planu zbawienia. Nie sposób podróżować po Ziemi Świętej bez głębszej refleksji na temat Jezusowych współpracowników, apostołów i uczniów, ale też Jego kuzyna, Jana Chrzciciela, czy adoptowanego apostoła – Pawła z Tarsu.
Podróż te odbywamy w kontekście archeologicznym i historycznym, ale też w oprawie piękna przyrody, czemu autor poświęca wiele miejsca, aby podkreślić, jak fascynująca jest ziemska ojczyzna Jezusa.
______________________
Jan Gać, historyk, podróżnik, fotografik, zafascynowany przeszłością tropi jej relikty podczas licznych podróży historycznych, archeologicznych i kulturowych w krajach basenu Morza Śródziemnego, Bliskiego Wschodu i obu Ameryk, Północnej i Południowej. Po ukończeniu studiów fotograficznych w USA wyprawy autora przybrały również charakter zdjęciowy. Z aparatem w ręku przemierza on kontynenty w poszukiwaniu reliktów dawnych kultur i cywilizacji, utrwalając w obrazach ich ślady. Jest autorem ponad dwudziestu książek, w tym czterech przewodników po Ziemi Świętej, Gracji bizantyjskiej, Rzymie i o drodze do Santiago de Compostela Szlakiem Francuskim. W różnych pismach opublikował ponad 350 artykułów z dziedziny historii, sztuki i religii. Pełną listę można znaleźć na stronie: www.jangac.com.pl
Eliza Segiet, Bardziej być. Redaktor prowadząca: Wioletta Tomaszewska. Korekta: Robert Olejnik. Okładka: Jakub Kleczowski, Piotr Karczewski. Fotografia na okładce: Piotr Karczewski. Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o., Konin 2020, s. 64.
Eliza Segiet absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union. Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017, 2018) w Spillwords Press (USA).
Jej wiersze dwukrotnie (2018, 2019) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku w International Poetry Press Publications (Kanada). W The Poets Yearbook (2019) została nagrodzona prestiżowa nagroda Elite Writer's Status Award jako jeden z najlepszych poetów 2019 roku. Nominowana do Pushcart Prize 2019, Naji Naaman Literary Prizes 2020 oraz do Nagrody iWoman Global Awards 2020.
Poetka z wielka wrażliwością i jednocześnie mądrością trąca struny wiary, nadziei, bólu, leku, tolerancji, agresji, nienawiści, sensu istnienia. Dobiera się do miłości, poszukuje radości. Jej wiersze są niepowtarzalne. Niekiedy bardzo konkretnie rozprawiające się z życiem, a niekiedy pełne pięknej (dającej nadzieję) naiwności. Dzięki tej lekturze odbyłam poruszająca, pouczająca i niezapomnianą podróż po najgłębszych zakątkach oraz zakamarkach ludzkiego życia, człowieczych uczuć i pragnień. Pozwolę sobie zacytować zawarta w wierszu Karma myśl:
lecz ci, / którzy karmią dobrem / dotrą najdalej
Ewa Wencel, aktorka, scenarzystka, m.in. „Czasu honoru”, dr sztuk teatralnych
Jako czytelnik odkryłem, że poezja Elizy Segiet jest wnikliwa. Jej delikatny ton narracji hipnotyzuje w sposób, jaki utrzymuje równowagę jej poetyckiego wyrazu, ujawniając różne punkty widzenia człowieczeństwa, których doświadczyła. Sadze, że jej wiersze dają podstawę głębokiej kontemplacji, refleksji i introspekcji.
William S. Peters Sr. – poeta, pisarz, wydawca
Hedwig Piotrowski-Manz, Sztuka stawiania baniek. Podstawy. Wykonanie. Naturalne metody leczenia. Tłumaczenie: Joanna Kmiecik, Lingua Lab. Korekta: Lidia Ciecierska. Projekt okładki: Oficyna Wydawnicza Edytor.org. Fotografia na okładce licencjonowane przez © Despositphotos. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2020, s. 256.
Od ponad trzydziestu lat zajmuję się wyłącznie medycyną naturalną, a zwłaszcza sztuką stawiania baniek i dowiodłam, że ta metoda leczenia pomaga wrócić do zdrowia bardzo wielu ludziom, bez ryzyka działań niepożądanych.
Hedwig Piotrowski-Manz
Jolanta Michna, Miłość z szuflady. Redakcja i projekt okładki: Kazimierz Linda. Wstęp: Zdzisław Antolski. Motyw na okładce: Mieczysław Sienkiewicz. Nakład autorski, Wysoka k. Łańcuta 2020, s. 70.
Jolanta Michna. Urodzona w Łańcucie, mieszka w Wysokiej koło Łańcuta. Absolwentka Wyższej Szkoły Prawa i Admininstracji oraz Wyższej Szkoły Zarządzania w Rzeszowie. Natchnienie do pisania wierszy czerpie z codzienności, obserwując życie z dnia na dzień. Uwielbia górskie wędrówki, pośród dzikiej, nieokiełzanej przyrody. Zadebiutowała wierszami w almanachu W Twoich oczach. Autorka kilkunastu zbiorów poetyckich. Niektóre z tomików przeznaczyła na cele charytatywne. Swoje wiersze publikuje również w licznych antologiach, almanachach, zeszytach literackich czy czasopismach regionalnych, ogólnopolskich i polonijnych. Laureatka konkursów literackich. Z okazji 10 rocznicy śmierci Jana Pawła II, Tygodnik Niedziela nagrał klip z jej wierszem Tamtego dnia. Wiersze poetki czytane były na antenie Radia Fara. Autorka aktywnie uczestniczy w spotkaniach promujących poezję. Jest członkinią Łańcuckiej Grupy Twórczej Inspiratio działającej przy Centrum Kultury Gminy Łańcut. Wyróżniona w „Wrzecionie 2020”.
Jolanta Michna to poetka już doświadczona, mająca w swoim dorobku literackim wiele zbiorów wierszy, mówiących o sensie życia i obrazujących naszą współczesność. Jednak zbiorek wierszy, który teraz przedstawiam czytelnikom, poświęcony jest wyłącznie tematowi miłości. [...]
(Zdzisław Antolski)
Roman Bolczyk, Templariusze. Fenomen, który przetrwał. Projekt okładki: Roman Bolczyk. Wydawnictwo KOS s.c., Katowice 2019, s. 400.
Nieuczciwy proces inkwizycyjny templariuszy i likwidacja zakonu miały ich zepchnąć w otchłań czasu i skazać na wieczne zapomnienie. Bohatersko ginęli na torturach lub konając w lochach. Kiedy już wydawało się, że świeca ich dziejów dopaliła się wraz z łuną stosów, okazało się, że niektórym z nich udało się wcześniej zbiec ze skarbem, odpływając z La Rochelle do Portugalii i Szkocji. Znajdujemy tam ślady ich obecności, między innymi w Tomar i w Rosslyn. Waleczny duch i tajemnicze umiejętności zawiodły templariuszy na oceaniczne szlaki. Wyruszyli w nieznane. Na żaglach odkrywców Nowego Świata widniał ich krzyż. Czy dotarli do Wyspy Dębów? Ich spektakularne losy sprawiły, że przetrwali w naszej pamięci. O tym właśnie jest ta opowieść.
Autor, były prokurator, za opracowanie pod tytułem „Templariusze fenomenem z mroków średniowiecza” otrzymał Nagrodę Internautów w kategorii „Okiem Badacza” za Najlepszą Książkę Historyczną w edycji 2013, którą wręczono mu podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie. Zdopingowany tym wyrazem uznania dla mozolnych poszukiwań prawdy o templariuszach poszerzył swe spojrzenie o zbadanie ich spuścizny i tego co z niej przetrwało. Rzucił światło na ich naśladowców, kontynuatorów, wolnomularzy, masonerię i tych którzy podjęli pochodnię pamięci o nich. W demaskatorski sposób rozprawia się nadużyciami w tej materii. Owoce tych prac Państwu przedkłada z nadzieją na pasjonującą lekturę.
ks. Marek Chrzanowski FDP, Śniła mi się miłość. Redakcja i korekta: Lidia Ciecierska. Projekt okładki: Marcin Lipiński. Fotografia na okładce: olegbreslavtsev. Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2020, s. 256.
W ciągu ostatnich tygodni miałem powracający sen. On i ona. Zawsze w pięknej scenerii. Często w pociągu. Przeważnie towarzyszyła im cisza. Ale bywa, że rozmawiali. Tak jakoś nie na nasze czasy. Przyjrzałem się uważnie kadrom tego snu. I w napływie twórczego porywu postanowiłem, że spróbują go opisać. Nie było to łatwe, bo wydało mi się, że na tę niebanalną bądź co bądź historię moja proza i wiersze nie wystarczą. Zatem zagłębiłem się w gąszczach internetu, posiłkowałem się myślami znanych i lubianych, świętych oraz mniej znanych i tych, którzy myśli tylko zostawili, ale bez imienia i nazwiska – takie myśli bezimienne.
Trochę to trwało, zanim z moich porozrzucanych snów wyjawił się trzon owej historii, którą w sobie tylko znany sposób przedstawiłem. Zdaję sobie sprawę, że są oni trochę „nie z tego świata”, ale przecież każda miłość nie jest z tego świata, bo źródło ma w Bogu. Każda miłość.
Mieszkają w bliżej nieokreślonym mieście, kto wie, może gdzieś blisko Ciebie. Jak każdy z nas borykają się z problemami małymi, większymi i takimi, od których głowa zaboleć może. Ale mają Boga, którego odkrywają każdy po swojemu, na swojej drodze. Aż w końcu Bóg pragnie i ich spotkania, postaci. Nie mam pierwowzorów postaci. Starałem się pisać to wszystko, co zatrzymywało się w kadrze mojego snu. I dziś wiem, że śniła mi się miłość.
Autor
_______________________
ks. Marek Chrzanowski FDP, urodził się w Rawie Mazowieckiej. W 1981 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Orionistów, a siedem lat później przyjął święcenia kapłańskie. Na Katolickim Uniwerystecie Lubelskim uzyskał tytuł doktora.
Krystyna Mazur, Wspólna przestrzeń. Redakcja: Krystyna Mazur, Bogdan Zdanowicz. Ilustracje i okładka: Dorota Mazur. Wydawca: Samorządowa Agencja Promocji i Kultury w Szczecinku, Szczecinek 2019, s. 48.
Krystyna Mazur
Mieszka od lat w Szczecinku. Pracuje w Samorządowej Agencji Promocji i Kultury zajmując się popularyzacją poezji, organizując konkursy poetyckie, spotkania autorskie, warsztaty literackie i spektakle poetycko-muzyczne. W roku 1993 zainicjowała Ogólnopolski Konkurs Poetycki „Malowanie Słowem” im. Mieczysława Czychowskiego. Jest jego organizatorem, jurorem oraz redaktorem antologii pokonkursowych.
Współpracowała z Danutą Wawiłow przy realizacji na terenie Szczecinka projektu „KLAN” (Klub Ludzi Artystycznie Niewyżytych). Z jej inicjatywy powstały grupy poetyckie „OPAL” (2001) i „KLAN – reaktywacja” (od 2006 do 2011). Redaguje almanachy klubowe oraz książki autorskie członków.
Debiutowała w pokonkursowym almanachu „Poczty Poetyckiej” Radia Koszalin (2002). Jej wiersze (oraz recenzje z wydanych książek autorskich) można było przeczytać w wielu czasopismach literackich (m.in.: „Topos”, „Gazeta Kulturalna”, „Ślad”, „Latarnia morska”, „LiryDram”, „Akant”) oraz w almanachach poetyckich. Wydała cztery książki: „Księżyc od kota silniejszy” (2008), „Detoks” (2011), „Poemat kresowy” (2015), „Przyciąganie nieziemskie” (2018). Zdobyła laury w wielu ogólnopolskich konkursach poetyckich. Ostatnia jej książka była nominowana (jako jedna z trzech) do Nagrody Głównej w XI Ogólnopolskim Konkursie na Autorską Książkę Literacką – Świdnica 2018. Za zasługi na niwie popularyzacji kultury literackiej Miasto Szczecinek nadało jej tytuł GRYFITY SZCZECINECKIEGO (2018).