Dorota Berbelska, Magdalena Michalska-Szałacka, Herbstowie. Historia fabrykantów. Koncepcja naukowa i redakcja naukowa: Dorota Berbelska, Magdalena Michalska-Szałacka. Redakcja stylistyczno-językowa wersji polskiej, korekta: Renata Jagodzińska. Projekt graficzny: Hanna Niemierowicz, Aleksandra Woźniak. Przygotowanie do druku: Bogusław Janowski. Koordynacja wydawnicza: Karolina Babicz-Kaczmarek, Andżelika Bauer. Wydawcy: Muzeum Pałacu Herbsta, Muzeum Sportu, Łódź-Sopot 2019, s. 164.

Jednym z ważnych wątków, godnym podkreślenia, stały się osobiste losy poszczególnych przedstawi­cieli rodziny Herbstów, i to prawie do czasów nam współczesnych. Przedstawiony wynik wieloletnich poszukiwań źródłowych, pozyskiwanie często ślado­wych informacji, pozwolił na stworzenie niezwykle wyrazistego obrazu tej rodziny, często skompliko­wanych jej losów, także w okresie I i II wojny świa­towej oraz po zakończeniu tej ostatniej. Należy więc pochwalić autorki, iż mimo stale piętrzących się trud­ności wytrwały w realizacji założonego celu, który w ostatecznym wyniku przerósł najśmielsze oczeki­wania. Podkreślam też dążność autorek do takiego przygotowania tekstu, opracowania od strony języ­kowej i stylistycznej, aby mógł liczyć na wyjątkowo korzystny odbiór wśród potencjalnych czytelników.

Z recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Badziaka

Ustalając fakty z dziejów rozgałęzionej rodziny Herbstów, autorki podjęły niemal detektywistyczną pracę, zbierając rozproszone po różnych źródłach informacje. Chwała im za to. Nie do wszystkich udało się dotrzeć, ale może ta publikacja spowoduje, że pojawią się nowe materiały.

Ciekawie pokazany jest stosunek i problem lojal­ności poszczególnych członków rodu wzglę­dem zmieniających się w Łodzi władz państwo­wych: rosyjskich, polskich bądź niemieckich. Dzieje rodu zostały przedstawione na dość szerokim tle, zwłaszcza rozwoju Łodzi i Sopotu. Pracę dobrze się czyta, jej lektura wciąga czytelnika.

Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Stegnera

Eugeniusz Kurzawa. Zeszyty biobibliograficzne. Nr 2. Opracowanie i redakcja serii: Eugeniusz Kurzawa. Rysunki: Aleksandra Kurzawa. Opracowanie graficzne: ARTEKST Kazimierz Sobecki. Wydawca: Związek Literatów Polskich Oddział w Zielonej Górze, Zielona Góra 2019, s. 190.

Poezja na każdy dzień. Antologia poezji współczesnej cz. III. Redakcja, Projekt okładki i korekta: Magdalena Kapuścińska, Monika Magda Krajewska. Koordynator projektu i wybór wierszy: Monika Magda Krajewska. Oprawa graficzna okładki: Paweł Olejnik. Wydawnictwo Autorskie Magdalena Kapuścińska, [bez miejsca wydania] 2019, s. 144.

Klaus-Rüdiger Mai, Watykan. Mroczna historia światowej potęgi. Z niemieckiego przełożył Viktor Grotowicz. Redakcja: Bożena Sęk. Projekt graficzny okładki: Mariusz Banachowicz. Korekta: Iwona Wyrwisz, Joanna Rodkiewicz, Anna Gauza. Wydawnictwo Sonia Draga Sp. z o.o., Wydanie III, Katowice 2019, s. 528.

Watykan

Intrygi, władza i tuszowane skandale. Watykan to od ponad 2000 lat symbol światowej polityki, ogromnej potęgi i zręcznych manipulacji Kościoła katolickiego. Miejsce pełne  mrocznych cieni i zarazem oślepiającego światła. To malutkie państewko w samym sercu Rzymu od kilkunastu stuleci ma decydujący wpływ na życie miliardów ludzi na całym świecie. Historia Watykanu to nie tylko kształtowanie całych pokoleń według nauk głoszonych przez Chrystusa. To także – a może przede wszystkim – liczne tajemnice, intrygi, manipulacje, fałszerstwa, morderstwa na zlecenie, walka o władzę i ogromne operacje finansowe. Z drugiej strony Watykan to kolebka dzisiejszej kultury europejskiej, nieprawdopodobne bogactwo, najwspanialsze na świecie muzea i tradycja. Mai snuje z werwą wspaniałą, zapierającą dech opowieść. To rzetelne i zarazem z pasją, napisana książka, od której nie można się oderwać. Lektura obowiązkowa dla żądnych odkrycia sekretów Watykanu.

Joanna Babiarz, Porastanie. Redakcja i posłowie: Magdalena Węgrzynowicz-Plichta. Grafiki oraz fotografia Autorki: Janusz Szot. Wydawnictwo SIGNO, Kraków 2019, s. 104.

Joanna Babiarz – poetka subtelnej refleksji

Bytem świadkiem jej poetyckiego dojrzewania.

Joanna Babiarz od początku zaskakiwała i zaskakuje nadal: talentem, pracowitością i środkami poetyckiego wyrazu.

Mądrze zanurzona w metaforze. Waży każde stówo, zna bowiem jego wartość.

Dostrzega piękno tam. gdzie podąża tylko człowiek wrażliwy, nasycony empatią, pragnący dzielić się dobrem.

Zawsze skromna, zawsze skłonna pytać, a nie pouczać, zawsze rozumiejąca i doceniająca wagę poetyckiego słowa.

Ten najnowszy tomik „porastanie” potwierdza moją ugruntowaną już ocenę jej warsztatu poetyckiego i jej niezwykłą zdolność dostrzegania tego, co ulotne, przemijające, na pozór niedostrzegalne, ale ważne, wartościowe, i piękne, i zatrzymane pięknym subtelnym słowem. Ona to potrafi. 

l jeszcze jedno – ale jak marzyć to marzyć! – chciałbym dożyć dnia, kiedy Joasia otrzyma najważniejsze w życiu zaproszenie: na które tak wielu czeka... Ona już na nie zasłużyła.

Antoni Kiemystowicz

Tadeusz Czerniawski, W poszukiwaniu sensu. Redakcja, zdjęcie na I stronie okładki i projekt okładki: Andrzej Dębkowski. Wydawca: Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski, Zelów 2019, s. 318.

Tadeusz Czerniawski urodził się w powiecie święciańskim na Wileńszczyźnie. W 1957 roku przyjechał jako repatriant do Polski. Od 30 lat mieszka w Bełchatowie. Studiował filologię rosyjską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu i Rzeszowie.

Ukończył studia podyplomowe w Kijowie i Studium Języka Polskiego przy Uniwersytecie Łódzkim. Jest założycielem oraz przewodniczącym Stowarzyszenia Polska-Litwa „Wilia” w Bełchatowie.

Pisze wspomnienia, opowiadania, eseje, nowele i felietony. Jego utwory były publikowane w kilku antologiach, a także w „Bełchatowskim Tygodniku”, „Gazecie Kulturalnej”, „Szansie i Ty”, „Gazecie Domowej”, „Piotrkowskim Informatorze Kulturalnym”, „Faktach”, „Nowinach Bełchatowskich”, wileńskiej „Przyjaźni”, wychodzącej w trzech językach: polskim, litewskim, rosyjskim oraz w kwartalniku „Znad Wilii”. Pisze również do polskojęzycznej gazety „Nasz Kościół” wychodzącej w Niemczech.

W 1998 roku wydał książkę „Tam, gdzie Dysna płynie. Opowiadania”, a następnie: „Obrazki z Litwy” (1999), „Opowiadania znad Kaczawy” (2001), „Tamte lata” (2003), „Polak ocalał” (2005), „Miłość Artiomy” (2006), „Trzej bracia” (2010), „Gry szkolne w Głazowie” (2015). 

Należy do Związku Literatów Polskich. Otrzymał Nagrodę Prezydenta Bełchatowa.

Poszukiwania swego miejsca w życiu, sensu istnienia nie są czymś nowym, właściwym tylko nam, mieszkańcom XXI wieku. Jak wiadomo, już od niepamiętnych czasów ten problem był zawsze aktualny i ludzie przeżywali to po swojemu, we właściwy sobie sposób, aczkolwiek uwarunkowania historyczno-społeczne znacznie różniły się od siebie. Każda epoka posiadała własne niepowtarzalne cechy i ani treścią, ani formą nie przypominała poprzednich i zawsze różniła się od tych, które minęły. (...) 

Wystarczy przypomnieć największych pisarzy XIX-wiecznych – między innymi Fiodora Dostojewskiego, Lwa Tołstoja – których bohaterowie cały czas szukają właściwej drogi życiowej, często nie zważając na różne przeszkody, popełnione przez siebie błędy, niewłaściwe czyny, które im towarzyszą. A ileż to napisano w przeszłości traktatów filozoficznych, poczynając od Platona i Arystotelesa, rozpraw naukowych, w których próbowano znaleźć odpowiedź na to odwieczne hamletowskie pytanie „być albo nie być”.
Nie zamierzałem wdawać się w różne rozważania filozoficzne na ten temat, ale w sposób literacki prześledziłem drogę życiową dwóch rodzin wywodzących się z kręgów tak zwanej „elity”. (...)

Ze wstępu Autora