Eligiusz Dymowski, Wschody i zachody. Wybór wierszy z lat 1995-2021. Słowo wstępne: Zofia Zarębianka. Wybór wierszy: Eligiusz Dymowski. Redakcja: Anna Gregorczyk. Projekt okładki i koncepcji graficznej: Piotr Jakubowicz. Korekta: Anna Szczepańska-Krasoń. Zdjęcie z archiwum autora. Wydawca: Biblioteka Kraków, Kraków 2021, s. 143.
Spotkanie z twórczością poetycką Eligiusza Dymowskiego rodzić może sporo zaskoczeń wynikających przede wszystkim ze zderzenia dwu powołań będących udziałem autora. Autentyczne i wysokiej miary talentu powołanie poetyckie łączy się bowiem w jego osobie z powołaniem kapłańskim. I choć to drugie nie znajduje bezpośredniego wyrazu w jego utworach, to sam ów fakt biograficzny staje się źródłem twórczego napięcia, odkrywanego nie tyle nawet po stronie uprawianej przez Dymowskiego poezji, ile po stronie czytelnika, konfrontowanego ze swymi wyobrażeniami o poezji uprawianej przez księży i rzeczywistą materią literacką niesioną przez wiersze krakowskiego poety – zakonnika.
Wiersze Eligiusza Dymowskiego urzekają wewnętrzną prawdą. Urzekają także swoją urodą, niewątpliwym artyzmem będącym wypadkową prostoty formy złączonej z kunsztownością, sprawiającą wrażenie niewymuszonej i – niejako – wynikającej z poetyckiej konieczności. Osiągnięcie tego rodzaju kunsztowności, w której nie ma żadnego fałszywego tonu, żadnej sztuczności, niczego nienaturalnego, niczego na pokaz, powiedzieć trzeba, iż jest największą sztuką. Odbiorcy zdaje się wówczas, że zastosowane przez poetę środki, metafory, obrazy czy określenia są właśnie tymi najtrafniejszymi, jedynymi, wręcz niemożliwymi do zastąpienia przez inne, tak bardzo przylegają do wypowiadanych myśli.
Zofia Zarębianka
________________
Eligiusz Dymowski. Urodzony w 1965 roku w Sannikach. Franciszkanin, doktor teologii, poeta i krytyk literacki. Studiował w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie oraz na Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Zajmuje się pracą dydaktyczną, naukową i literacką. Członek Stowarzyszenia Kultury Europejskiej [SEC], Stowarzyszenia Academia Europaea Sarbieviana, Polskiego Towarzystwa Teologicznego oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor publikacji z zakresu teologii i literatury. Debiutował w 1987 roku, jak dotąd opublikował czternaście tomików. Jego wiersze były tłumaczone na wiele języków, można je znaleźć w polskich i obcojęzycznych antologiach. W 2013 roku wyróżniony świętokrzyską nagrodą literacką „Gustaw” [w dziedzinie: krytyka literacka i poezja). W 2017 roku otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz Prix Litteraires Naji Naaman 2020 w Libanie. Mieszka w Krakowie.
J. Douglas Kenyon, Zakazane religie. Wybór i redakcja: J. Douglas Kenyon. Przekład: Ewa Witecka. Redakcja stylistyczna: Barbara Nowak. Zdjęcie w książce: Jeżeli nie podano inaczej, wszystkie zdjęcia pochodzą z magazynu „Atlantis Rising”. Wydawnictwo Amber Sp. z o.o., Warszawa 2021, s. 352.
ZAKAZANE RELIGIE
Kościół katolicki od 2000 lat walczy z heretykami, którzy podważają jego dogmaty!
Ta książka stanowi wstęp do prawdziwej historii zakazanych religii Zachodu i ujawnia ich wzajemne powiązania oraz ogromne znaczenie w kształtowaniu społeczeństw i wierzeń.
Zrodzone w tym samym duchu co chrześcijaństwo, przetrwały jako herezje w średniowieczu i jako teorie wielkich myślicieli oraz mistyków renesansu i ich duchowych spadkobierców, takich jak Giordano Bruno i Isaac Newton. Przeniesione do Nowego Świata przez masonów zainspirowały rewolucję amerykańską, a w Europie wielkich pisarzy: Szekspira, Hugo i Dostojewskiego. Ich ukryte, silne wpływy są nadal obecne w dzisiejszym świecie, od polityki przez wiarę aż po kulturę masową.
Korzenie chrześcijaństwa są ściśle związane z religią starożytnego Egiptu...
Kim naprawdę byli biblijni Trzej Królowie i jakie mieli zamiary?
Dlaczego Watykan nadal ukrywa fakty dotyczące życia i nauki Jezusa?
Co wiąże herezje joannitów i skarb templariuszy?
Czego nie wiemy o Nostradamusie i Joannie d'Arc?
Czego nie mówią nam takie filmy jak Braveheart i jakie błędy popełnił Dan Brown w Kodzie Leonarda da Vinci?
W Zakazanych religiach, tak jak w światowych bestsellerach Zakazana historia ludzkości i Zakazana nauka, J. DOUGLAS KENYON – pisarz, redaktor i wydawca amerykańskiego magazynu „Atlantis Rising” poświęconego zagadkom naszej przeszłości i współczesności – zebrał 40 artykułów znanych nieortodoksyjnych badaczy dziejów ludzkości. Ujawniają oni, jak Kościół zwalczał obrazoburcze koncepcje, eliminował przeciwników i jakie fakty zatajał przed światem.
Stefan Rusin, Dziennik artysty 1970-2020. Ilustracje: Stefan Rusin. Projekt okładki: A. Jurgielewicz, D. Kruczkowski, S. Rusin. Projekt i opracowanie graficzne i adiustacja: Aleksan-dra Jurgielewicz. Wydawnictwo Setidava, Miejska Biblioteka Publiczna im. Zofii Urbanowskiej w Koninie, Konin 2021, s. 674.
Urodził się w roku 1946 w Golinie koło Konina. Magisterium uzyskał w poznańskiej Akademii Ekonomicznej. Studia rysunku i malarstwa odbył we własnym zakresie. Wydał dwadzieścia jeden tomików wierszy, dwa zbiory szkiców i esejów, sześć książek prozatorskich. Publikował w czasopismach literacko-artystycznych. Swoje prace plastyczne prezentował w galeriach sztuki na czterdziestu dziewięciu wystawach indywidualnych w salonach biur wystaw artystycznych, domów kultury, klubów MPiK i w muzeach, w takich miejscowościach jak: Warszawa, Poznań, Gniezno, Katowice, Piła, Kalisz, Leszno, Bydgoszcz, Kraków, Wrocław oraz w telewizyjnym Tele-Echo. Jego prace znajdują się w prywatnych zbiorach w kraju, także w USA, Kanadzie, Anglii.
Choć autor Dziennika artysty pisał go na bieżąco, sięgał do historii swojej rodziny, zdarzeń z dzieciństwa i wczesnej młodości. O jego wielowątkowym charakterze świadczą zamieszczone fragmenty listów, komentarze do współczesnych zdarzeń, odważne i mądre sentencje, polemiki, intrygujące wypowiedzi osób znanych nie tylko z literatury, które łączą się z narracją pisarza o wartościach, wyborach życiowych, miłości i z jego osobistymi wyznaniami.
Książka jest napisana z czułą wrażliwością na słowo i głęboko porusza. Stefan Rusin jest artystą niepokornym. Po raz kolejny udowodnił, że jego postrzeganie świata jest niezwykle precyzyjne. Jego przenikliwy umysł sprawia, je tematy, z którymi się mierzy, stają się dla niego wielką pasją, a nie kronikarskimi zapiskami osób, miejsc i sytuacji.
Andrzej Dębkowski („Gazeta Kulturalna”)
To twórca oryginalny, chodzący swoimi ścieżkami na niwie literackiej i w malarstwie, dotykający nade wszystko sensu trwania i poszukujący odpowiedzi na istotne pytania o naszym człowieczym „ być”.
Zdzisław Tadeusz Łączkowski („Akant”)
Wojciech Orliński, Lem w PRL-u czyli nieco prawdy w zwiększonej objętości. Na podstawie korespondencji Stanisława Lema. Opieka redakcyjna: Maciej Zarych. Redakcja: Bianka Dziadkiewicz. Korekta: Ewa Kochanowaicz, Urszula Srokosz-Martiuk, Krystyna Zalewska. Projekt okładki i opracowanie graficzne: Przemek Dębowski. Przekłady listów: z języka niemieckiego – Elżbieta Zarych, z języka angielskiego – Maciej Płaza. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2021, s. 500.
Życie codzienne geniusza w PRL-u
Stanisław Lem większość życia przeżył w PRL-u. W tym czasie napisał też wszystkie swoje najważniejsze dzieła. Skomplikowana codzienna rzeczywistość minionego systemu była nieubłagana również dla niego, niekiedy boleśnie sprowadzając futurologa na ziemię. Wybitny lemolog i dziennikarz Wojciech Orliński opowiada o PRL-u oczami Lema. Wykorzystuje do tego jego bogatą korespondencję z lat 1951-1990.
Listy Stanisława Lema dostarczają wielu wdzięcznych przykładów do studiowania absurdów PRL-u, bo chociaż przez większość czasu trzymał się z daleka od bieżącej polityki, uważnie ten ustrój obserwował. Analizował jego absurdalność z punktu widzenia cybernetycznego, jako szczególny przypadek pewnego wiecznie rozregulowanego mechanizmu, którego dobrze wyregulować nie sposób, bo chaos jest podstawą jego działania.
Wojciech Orliński
Czasem śmieszne, czasem straszne historie potyczek Lema z PRL-em dotyczą życia wydawniczego, filmu, aktywności społecznej i motoryzacji. Poznajemy tu między innymi kulisy powstawania produkcji Wajdy, problemy z konserwacją ukochanych pojazdów, nieporozumienia w kontaktach z wydawcami i zmagania z urzędami. W korespondencji z przyjaciółmi Lem przedstawił własną ciekawą analizę „eksperymentu” komunistycznego, a także zalecaną przez siebie strategię postępowania wobec władz i cenzury.
John Dickie, Masoni. Architekci nowoczesnego świata. Przełożyła: Aleksandra Ożarowska. Redakcja: Emilia Radzyńska. Projekt okładki: Greg Coulton. Adaptacja okładki: Kav Studio Pola Rusiłowicz. Korekty: Adam Osiński, Beata Wójcik. DTP: Dariusz Ziach. Redaktor inicjujący: Bartłomiej Nawrocki. Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2021, s. 496.
W tajnych łożach planują przejęcie władzy nad światem. Pociągają za sznurki, przenikając do rządów i najpotężniejszych instytucji. Ich macki sięgają dosłownie wszędzie...
...a przynajmniej tak właśnie twierdzą wyznawcy teorii spiskowych. Ale kim tak naprawdę są masoni? Jaki mają cel? I w jaki sposób założone w XVIII wieku londyńskie bractwo w ciągu kilku dekad dotarło do najdalszych zakątków świata?
John Dickie odsłania prawdę, przedzierając się przez narosłe wokół masonerii mity i legendy. Zwraca też szczególną uwagę na kluczowe momenty, w których masońskie idee kształtowały nowoczesne społeczeństwo.
Piers D. Mitchell, Medycyna podczas krucjat. Wojna, rany i średniowieczna chirurgia. Przekład: Natalia Rataj, Mateusz Józefowicz. Przygotowanie edycji: Jacek Małkowski. Redakcja: Aleksandra Marczuk, Magdalena Matyja-Pietrzyk, Barbara Odnous. Wydawnictwo Astra, Kraków 2021, s. 376.
Kazimierz Ivosse, Garść nieba, garść piekła. Powieść. Projekt okładki: Kazimierz Ivosse. Zdjęcie autora: Anna Nepelska. Nakład autorski, Wankendorf-Jarosław 2021, s. 314.
Kazimierz lvosse
Literatura w świecie, świat w literaturze. O Afryce napisano wiele wspaniałych dzieł literackich, jak o żadnym innym kontynencie. „Garść nieba, garść piekła” to z kolei piąty tom sagi rodzinnej, począwszy od tego, wydanego w roku 1988 pod nieobecność pisarza w kraju (emigracja solidarnościowa z azylem politycznym w Niemczech), gdzie autor przebywa do dziś. Obecnie w dobie ogromnej fali uchodźców, szczególnie z tego kontynentu, temat nadal jest aktualny i palący. Cały ciąg wojennych ciosów dotykających Afrykę od stuleci zaświadcza o tym, że ten nasz świat nie wyleczył się z wojen i nienawiści. Kto raz był prześladowany, parafrazując Natalię Ginzberg, nie uzyska spokoju już nigdy. Dotknęło to kiedyś i autora, który potwierdza, iż raz doświadczonego zła nigdy jednak się nie zapomina. Obserwując to dziejące się zło, staje w obronie „czarnych”, jak ich od wieków nazywano. Uważa, że ich dusze jaśnieją większą bielą, niż dusze „białasów”, a to za sprawą działających tam katolickich misji.
Tegoż autora: „Obcy”,,„Zanim zabrzmi cisza”, „Siódmy dzień święcić”, „Garść nieba, garść piekła”, „Przeminęło, odeszło w milczeniu”, „Tak dalekodrugi brzeg”, „Złoty kościotrup”, „Rzeka ludzi szczęśliwych”, „Claudine”, „Opowiem to jeszcze raz”, Kamienica pod czternastką”, „Księga ciszy”, „Cisza i cień”, „Zanim zabrzmi cisza”, „Garść nieba, garść piekła I” „Garść nieba, garść piekła II” „Garść nieba, garść piekła III”. Jest autorem 4 tomików wierszy.