Nowości książkowe

 

Franciszek Haber, Chwila ważki. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 108.

 

 

 

 

Franciszek Haber, Planeta zegarów. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 116.

 

 

 

 

Franciszek Haber, Emigrant światła. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 132.

 

 

 

 

Franciszek Haber, Rozterki składacza słów. Projekt okładki: Cyprian Zadrożny. Nakład autorski, bez miejsca wydania, 2020, s. 84.

 

 

 

 

Stefan Pastuszewski, Krótka historia literatury w Bydgoszczy. Rada naukowa: prof. Włodzimierz Jastrzębski, prof. Albert Kotowski, dr Stefan Pastuszewski, dr hab. Zbigniew Zyglewski. Recenzenci: dr Dariusz Tomasz Lebioda, dr hab. Paweł Soroka, dr hab. Mieczysław Wojtasik. Redakcja: Michał Pasternak. Korekta: Bronisław Pastuszewski. Konsultacja: Edward Małachowski, Ariana Nagórska. Na okładce: Jerzy Rupniewski – malarstwo ścienne w Saki Bernardyńskiej Miejskiej i Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2021, s. 532.

 

 

Stefan Pastuszewski jest magistrem filologii polskiej (Uni­wersytet Gdański), doktorem historii (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy), pisarzem i wydawcą.

Krótka historia literatury w Bydgoszczy jest pierwszą próbą syn­tetycznego przedstawienia dziejów literatury i życia literackiego na przestrzeni wieków w Bydgoszczy i subregionie bydgoskim. Obejmuje okres od epoki staropolskiej do 2020 roku, który z racji pandemii stał się wyraźną cezurą w dziejach miasta, kraju, świata. Przedstawia literatury narodowe: polską, niemiecką i żydowską. Ma charakter bardziej dokumentalny niż analityczno-wartościujący. Jest przeglądem twórczości literackiej wraz z całym splotem czynników, które jej na przestrzeni dziejów towarzyszyły. Nie jest to jednak opracowanie tylko encyklopedyczne, bowiem omawia również tendencje tematyczne i formalne w twórczości pisarzy z Bydgoszczy oraz lokalne życie literackie na tle ogólnych proce­sów społeczno-politycznych oraz regionalnych i lokalnych aktyw­ności organizacyjnych.

Opracowanie ma przede wszystkim charakter historyczno-socjologiczny, gdyż jego przedmiot – literatura jest zjawiskiem tak samoistnym oraz tak zindywidualizowanym i spersonalizowanym, jak również zależnym od czynników nie dających się ująć nauko­wo, że nie dopuszcza do klasycznych syntez historycznych.

 

Maria Szyszkowska, Twórczość jako sens istnienia w XXI wieku. Opracowanie redakcyjne: Andrzej Ziemski. Opracowanie graficzne, projekt okładki: Iwona Polańska. Zdjęcie na okładce – zbiory prywatne. Rysunki: Jan Stępień. Korekta: Grzegorz Bogucki. Wydawnictwo „Kto jest Kim”, Warszawa 2021, s. 136.

 

 

Prof. zw. dr hab. Maria SZYSZKOWSKA

Urodzona w Warszawie, ukończyła Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wydział Filozofii Chrześcijańskiej w Akademii Teologii Katolickiej. Habilitowała się w KUL–u. Wykładała filozofię na Uniwersytecie w Wiedniu.

Obecnie wykłada na Uniwersytecie Warszawskim dzieje filozofii i etykę oraz w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie – filozofię prawa, filozofię polityki i filozofię.

Była wiceprzewodniczącą Towarzystwa Higieny Psychicznej, którym kierował profesor Kazimierz Dąbrowski. Działała w Laboratorium Higieny Psychicznej utworzonym z inicjatywy Jerzego Grotowskiego.

Maria Szyszkowska, senator RP, była sędzią Trybunału Stanu. Powołała do życia Zakład Filozofii Polityki w ISP PAN. Poza filozofią polityki zainicjowała wieloma książkami filozofię codzienności oraz filozofię farmacji, jak również sformułowała własną teorię prawa naturalnego.

W 2005 roku nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla. Wyrazem tolerancji jest przygotowana przez Marię Szyszkowska i uchwalona dwukrotnie przez Senat RP V kadencji – ustawa o rejestrowanych związkach partnerskich między osobami tej samej płci.

Od wielu lat stale współpracuje z redakcją „Gazety Kulturalnej”. 

 

Bronek z Obidzy, Weź i otwórz. Nowe wiersze wybrane. Wybór wierszy: Autor. Konsultacja literacka. Bolesław Faron. Opracowanie redakcyjne: Iwona Dudzińska. Projekt graficzny: Grandoise Visions. Zdjęcia: Stanisław Wielopolski @innnnosc. Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2021, s. 124.

 

 

Bronek z Obidzy (pseudonim Bronisława Kozieńskiego; ur. 1963) stolarz, budowlaniec, poeta, autor sześciu tomików wierszy: Orły nad Sokolicą (Nowy Sącz 2009), Nie szkoda gadać (Obidza 2010), Strefa ciszy (Kraków 2014), Wiklinowe ptaki. 100 wierszy (Kraków 2015), To ja, złodziej. Nowe wiersze (Kraków 2017), Pielgrzym. 66 wierszy (Kraków 2020). 

Bronek z Obidzy rozwinął swój warsztat poetycki. Jego twórczość wyrasta z sądeckiej gleby, mocno trzyma się ziemi, ale jednocześnie podejmuje tematy ogólne, egzystencjalne, życia, śmierci. Debiutował w mediach elektronicznych, w internecie. Tu zdobył dużą popularność, wyróżnienia, nagrody, tą drogą trafił do szerokiego grona miłośników poezji. Dzisiaj jest obecny w obu obiegach czytelniczych, i książkowym, i internetowym.