Czesław Mirosław Szczepaniak, Dotyk. Okładka, opracowanie typograficzne: Zbigniew Janeczek, Wydawca MaMiKo Apolonia Maliszewska, Nowa Ruda 2022, s. 120.

Jestem niepraktykującym pedagogiem specjalnym oraz tragarzem słów. Bywam jak ten żebrak z miseczką z sy­gnetu Johannesa Gutenberga (1399-1468). Notuję, żeby choć fragment wlazł na papier i przetarł światłem druku. Być może to są nalewki. W szeleście arkusza nie usłyszysz westchnienia starodrzewu, że jego matką jest szmata, ojcem gałgan, a dziećmi pulpa (ścier drzewny, masa celulozowa). W szumie puszczy zapadają skargi z księgi wiatrów, w słojach zapisane. Na pniu, wraz ze ścieżkami i drogami, w których piasek. Ale to zobaczysz i usłyszysz tylko między wierszami.

Robię wszystko, aby zapiski w gazecie się uleżały, a po­tem dojrzały w książce, czyli w druku zwartym (kle­jonym lub zszytym). To jest przecinka Losu, z kropką nad Zycie. Jak przystało na syna tokarza, toczę i wyta­czam, i wkręcam się w różne tematy. Ale nie w drewnie czy metalu. Ponieważ wyzdrowienie mi nie grozi, więc staram się zdrowo pisać, bo nie mam innego wyjścia. Jestem uzależniony od wspomnień. Retrospekcje wy­magają olśnień oraz poezji.

Dotyk to krótkie teksty, które nie znalazły się w książ­kach Bądź zdrów!, 2015 oraz w Opowiadaniach z okolic Kwitnącej Jabłoni, 2017. Innymi słowy, to 29 przypad­ków wyjętych z nerwowego tła, które z czasem przemi­nęły, jak wszystko.